Tour Vauban, Camaret-sur-Mer
Fakty i informacje praktyczne
Tour Vauban, początkowo znany jako Tour de Camaret, to wieloboczna wieża obronna o wysokości 18 m, zbudowana według planu Vaubana na Sillon w Camaret-sur-Mer, jako część fortyfikacji Goulet de Brest. Ma trzy poziomy i jest otoczona murami, wartownią i baterią dział, która może pomieścić 11 armat, a także odlewnię kul armatnich, dodaną w okresie rewolucji francuskiej.
Wieża została zaprojektowana w 1683 roku przez Vaubana, a jej budowę nadzorował inżynier wojskowy Jean-Pierre Traverse od 1693 roku do ukończenia w 1696 roku. Uważa się, że 11 dział w baterii zostało wykutych razem z działami dla baterii na pointe du Grand Gouin, dla linii obronnych Quélern i wielu sąsiednich baterii. Podczas zwycięstwa Francuzów w bitwie pod Camaret 18 czerwca 1694 r. bateria i jej dwie wartownie były uzbrojone jedynie w dziewięć dział 24-funtowych i trzy moździerze strzelające kulami o średnicy 30 cm.
18 czerwca 1694 r. Vauban osobiście dowodził garnizonem, który odparł atak angielsko-holenderski. Bateria unieruchomiła kilka brytyjskich statków. Na lądzie szarża francuskich dragonów rozproszyła brytyjskie oddziały, które wylądowały, a miejscowa milicja pomogła dopełnić zwycięstwa. Francuzi twierdzili, że zabili 1200 napastników i wzięli do niewoli 450 jeńców. Siły Vaubana twierdziły, że odniosły tylko 45 rannych. Brytyjczycy szacowali, że stracili 700 żołnierzy zabitych, rannych i wziętych do niewoli, a 400 ludzi na pokładach statków zostało zabitych lub rannych. Zatopiona została również holenderska fregata z 20 działami.
Flota angielsko-holenderska zakotwiczyła między zatoką Camaret a Bertheaume. W związku z tym Tour Vauban otrzymał również pewne wsparcie z fortu de Bertheaume po przeciwnej stronie Goulet de Brest.
Camaret-sur-Mer należy do sieci najważniejszych miejsc związanych z Vaubanem. Od 7 lipca 2008 r. trasa Vauban i 11 innych miejsc zostało wpisanych na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO ze względu na ich wyjątkową inżynierię i świadectwo wpływu Vaubana na strategię wojskową i architekturę od XVII do XIX wieku.
Bretania