Filitosa

Filitosa, położone na Korsyce we Francji, to wyjątkowe archeologiczne miejsce, które przenosi odwiedzających w głąb prehistorii. To enigmatyczne stanowisko, znane przede wszystkim z imponujących kamiennych figur menhirów, stanowi świadectwo zaawansowanych umiejętności i duchowości ludzi, którzy zamieszkiwali ten teren już w V tysiącleciu p.n.e.

Obszar Filitosa jest znaczącym miejscem odkryć archeologicznych, które odsłaniają bogatą historię neolitu i wczesnej epoki brązu. Odkryty w 1946 roku przez Charlesa-Antoine'a Cesari, stanowisko to szybko zyskało międzynarodowe uznanie dzięki unikalnemu zestawowi menhirów – nieoszlifowanych kamiennych monolitów, które zostały później wykorzystane do tworzenia bardziej skomplikowanych statui-menhirów, przedstawiających ludzkie postaci, niektóre z nich wyposażone w broń.

Najbardziej charakterystyczne dla Filitosy są właśnie te prehistoryczne statuy, które przedstawiają zarówno mężczyzn, jak i kobiety, często zdobione wyrytymi symbolami, takimi jak miecze czy tarcze. Te monumentalne kamienne rzeźby świadczą o złożonych wierzeniach i społecznościach, które istniały na Korsyce wiele tysiącleci temu.

Poza figurami, Filitosa oferuje również widok na dobrze zachowane ślady osadnictwa, w tym fundamenty domów, narzędzia kamienne i ceramikę. Wizyta na tym stanowisku archeologicznym pozwala zrozumieć ewolucję społeczności od prostych społeczności rolniczych po bardziej zorganizowane struktury społeczne.

Filitosa jest dzisiaj zarówno miejscem badawczym, jak i turystycznym. Odwiedzający mogą podziwiać artefakty i ruiny w otoczeniu malowniczego krajobrazu korsykańskiej przyrody. W 1993 roku stanowisko zostało wpisane na listę Pomników Historycznych Francji, co podkreśla jego kulturowe i historyczne znaczenie.