Château de Commarin, Commarin

Zamek Commarin w gminie Commarin w departamencie Côte-d'Or, Burgundia, Francja, od 26 pokoleń w tej samej rodzinie; nigdy nie sprzedany, choć często przechodził przez spadkobierczynie, Commarin jest dziś siedzibą comte de Vogüé. Od 1949 roku jest uznawany za Pomnik Historii.

Choć miejsce to prawdopodobnie wywodzi się z willi gallo-rzymskiej, pierwsza wzmianka o Commarin, jako o maison forte, pojawia się w dokumencie z 1214 roku. Jego seigneurs byli kadecką gałęzią seigneurs of Sombernon, wywodzącą się z rodu pierwszych książąt Burgundii. W 1346 r. Jean i jego syn Jacques de Cortiamble, szambelan Filipa Śmiałego, księcia Burgundii, przebudowali Commarin na ufortyfikowaną siedzibę; rozmiar i rozmieszczenie tej obwarowanej twierdzy określiły rozmieszczenie i rozmiar przyszłych przebudów. Z tej przebudowy pochodzą dwie cylindryczne wieże ze stożkowymi dachami oraz sklepiona kaplica. Commarin przeszedł w ręce Agnès de Cortiamble, starszej córki Jakuba, która wniosła go jako część swojego posagu do Jeana de Dinteville, seigneur des Chenets.

W XVI wieku Commarin przeszedł radykalne zmiany, które uczyniły go nowoczesnym budynkiem mieszkalnym. Kaplica we wschodnim skrzydle została ozdobiona rzeźbami i grobowcem z terakoty. W domu zachowała się seria gobelinów heraldycznych, utkanych ok. 1515-22 r. na których herby rodziny Dinteville-Pontailler przeplatają się z symbolami alchemicznymi. W 1526 r. wykonano tryptyk z portretami Girarda de Vienne i jego pani.

W XVII i XVIII wieku Commarin został w dużej mierze zrekonstruowany w obrębie dawnych murów, otoczonych fosą, przez którą prowadził most o sześciu łukach. Na początku XVII wieku Karol de Vienne przebudował skrzydło wschodnie, a następnie zburzył skrzydło północne; powstały w ten sposób dom w kształcie litery U zamyka zwrócony na północ dziedziniec honorowy. W miejscu dawnego jeu de paume na dziedzińcu zewnętrznym, zakończonym dwoma pawilonami, wzniósł okazałe skrzydło stajenne. Po zawaleniu się narożnej wieży południowy korpus logis i zachodnie pasma zamkniętego średniowiecznego dziedzińca zostały przebudowane i otrzymały obecne klasycyzujące fasady według projektu Philippe'a Pârisa z Dijonnais. Wyposażenie zamku na początku XVIII wieku przez Marię-Judytę de Vienne, markizę de Damas d'Antigny, babkę Talleyranda, którego matka spędziła dzieciństwo w Commarin, sprawiło, że zachował się on w znacznym stopniu w obecnym kształcie. Wokół zamku wybudowano kolejne budynki gospodarcze.

Commarin uniknął splądrowania w czasie rewolucji francuskiej i chociaż Niemcy zajęli go w czasie II wojny światowej, był traktowany z szacunkiem i zachował swoje wspaniałe parkiety i gobeliny.

W XIX wieku zlikwidowano ogrody parterowe w stylu francuskim na rzecz modnego parc à l'Anglaise, czyli angielskiego ogrodu krajobrazowego. W 2004 r. wycięto gęsto rosnące wokół zamku drzewa i rozpoczęto rekonstrukcję dawnych ogrodów formalnych.

Château de Commarin jest otwarty dla zwiedzających od kwietnia do listopada.