Kolegiata Notre-Dame

Kolegiata Notre Dame to katolicki kościół parafialny w Mello, we Francji.

W drugiej połowie XII w. zbudowano dwa pierwsze poziomy, a w latach 1210-1220 górny poziom okien, sklepienia i dachy. Okna z pierwszej kampanii budowlanej, choć wyraźnie należą do architektury gotyckiej, są jednak inspirowane architekturą romańską. W XVI wieku przeprowadzono szereg remontów i rozbudów, które tylko nieznacznie zmieniły ogólny wygląd budynku, z wyjątkiem północnej części nawy. Jednak zawalenie się apsydy w 1741 r. pozostawiło swój ślad do dziś, gdyż nigdy nie została odbudowana.

Kościół jest już bardzo zwarty, a jego przedłużenie ze wschodu na zachód nie przekracza przedłużenia z północy na południe, co jest dość nietypowe dla kościoła gotyckiego. Kontrastem dla tych niewielkich rozmiarów jest ambitna, trzykondygnacyjna elewacja z triforium, obecna na wszystkich ścianach wewnątrz kościoła, a także znaczna rozpiętość sklepień w nawie głównej i transepcie. Wnętrze jest dość harmonijne i wyważone, na co nie wskazuje odmienny charakter zewnętrzny. Kościół został uznany za zabytek historyczny rozporządzeniem z 16 sierpnia 1921 r. Przynależy do parafii Sainte-Claire de Mouy.