Priory of Saint-Arnoul, Crépy-en-Valois

Przeorat Saint-Arnoul, nazwany tak na cześć legendarnego biskupa Tours z V wieku, znajduje się w Crépy-en-Valois we Francji. Został założony w latach 935-943 przez hrabiego Ralfa II z Valois jako kapituła kanoników regularnych, a następnie w 1008 r. przez hrabiego Waltera II jako opactwo benedyktyńskie. W 1076 r. hrabia Szymon, udając się z pielgrzymką do Rzymu, ofiarował je opatowi Hugh z Cluny jako dom córki. Ich spotkanie było dziełem papieża Grzegorza VII. Hugh powrócił z Szymonem do Francji i osobiście zatrzymał się w Saint-Arnoul, aby zreformować je na wzór kluniacki, wbrew oporowi mnichów. W XII i XIII wieku klasztor rozwijał się dzięki licznym darom. W ostatnich dziesięcioleciach XI w. zbudowano mur zachodni i zachowaną do dziś romańską kryptę. Główne budynki, użytkowane aż do kasaty klasztoru, zostały wzniesione w stylu gotyckim w czterech oddzielnych kampaniach w latach 1170-1260.

Saint-Arnoul podlegało bezpośrednio Cluny i było jednym z najwyższych rangą kluniackich przeoratów. W statucie określono, że liczył on dwudziestu ośmiu członków, ale na początku XIV wieku liczba ta została przekroczona. Przeorat bardzo ucierpiał w czasie wojny stuletniej. Jego chór został spalony przez Anglików w 1431 r. i nigdy nie został odbudowany. W XVI w. przeorzy komendatoryjni wymienili wyposażenie, a w XVIII w. budynki klasztorne zostały odnowione.

W 1790 r. rewolucja francuska formalnie zniosła wszystkie zakony i Saint-Arnoul zostało zlikwidowane. Dom przeora stał się prywatną rezydencją, którą pozostaje do dziś. We wschodnim skrzydle klasztoru mieścił się internat, w którym przebywał do 1940 roku. Budynek ten stoi do dziś. Wszystkie pozostałe budynki popadły w ruinę lub zostały zniszczone. Na mocy dekretu z 24 lutego 1943 r. średniowieczne ruiny zachowały się jako monument historique. Mimo to niektóre średniowieczne mury zostały zniszczone w 1964 roku, kiedy władze miejskie przystąpiły do prac bez zgody Służby Ochrony Zabytków. Brama wjazdowa na dziedziniec domu przeora, wzniesiona w 1759 roku, również została wpisana na listę zabytków 9 marca 1979 roku. Obecnie opiekę nad zachowanym skrzydłem wschodnim sprawuje Association pour la restauration et l'animation de Saint-Arnoul. Odrestaurowane pomieszczenia są dostępne dla zwiedzających. Największe zainteresowanie badaczy wzbudza krypta, która jest niezwykle duża i wykonana w stylu rzadko spotykanym w tym regionie. Została ona zaprojektowana na wzór krypty opactwa Saint-Benoît-sur-Loire.