Château de Guilleragues
Fakty i informacje praktyczne
Château de Guilleragues to średniowieczny, wcześniej zrujnowany, ale odrestaurowany zamek w gminie Saint-Sulpice-de-Guilleragues w departamencie Gironde we Francji.
Zamek z początku XIV wieku, wzniesiony na zboczu niewielkiej doliny, składa się z długiej prostokątnej budowli, złożonej z domu warownego, flankowanego przez dwie wieże i dwie wieże strażnicze na obu krańcach przybudówki o tej samej wysokości, z 1564 roku. Z XVI wieku pochodzi również niższy dwór i wspólne budynki na północnym wschodzie.
Château de Guilleragues był budowany w wielu etapach i przeszedł wiele zmian w swojej historii. Najstarsze części i fundamenty pochodzą z XII wieku. Niewiele wiadomo o najwcześniejszych datach i statusie budowli. Bardziej oczywiste są części zbudowane w XIV i XVI wieku.
Początkowo budynek musiał składać się z dwóch lub trzech oddzielnych konstrukcji, które w późniejszym czasie zostały połączone. Najbardziej znanymi mieszkańcami zamku jest rodzina De Lavergne, która była jego właścicielami w XVI i XVII wieku. W latach 60. XV wieku nastąpiła istotna zmiana, kiedy to powiększono i dodano okna, powiększono drzwi i dodano wiele elementów dekoracyjnych, zmieniając zamek z warownej budowli, której główną funkcją była obrona, w mieszkalną, bardziej luksusową rezydencję.
W dużej, misternej płaskorzeźbie nad głównym wejściem z kolumnami, symbolami i lwami wypisany jest rok "1564" - herb rodowy. Portal ten jest wpisany oddzielnie do rejestru zabytków. Poniżej prezentujemy herb w szczegółach, znajdujący się w innych miejscach zamku. Jest to połączenie herbów Lavergne i Lestonnac.
Rezydencja należała w XVII wieku do Gabriela-Josepha de Lavergne'a, wicehrabiego de Guilleragues, znakomitego dyplomaty i autora Les Lettres portugaises. Zamek jest własnością prywatną, ale od 1954 r. figuruje na liście zabytków historycznych francuskiego Ministerstwa Kultury. Na początku XXI wieku zamek należał do Jaye'a Mullera, hrabiego Vexin.
Nowa Akwitania