Château de Montgobert

Château de Montgobert w środku Lasu Retz, niedaleko Soissons, w Montgobert, Aisne, Pikardia, jest neoklasycznym francuskim zamkiem, który został zbudowany dla Antoine Pierre Desplasses w latach 1768-1775 na miejscu starożytnego seigneurie.

Zamek, który ma charakter angielskiego domu palladiańskiego, z czterema jońskimi kolumnami pod łukowym frontonem, wzniesiony na wysokiej, boniowanej piwnicy, był własnością Pauliny Bonaparte, Pauliny Bonaparte, siostry Napoleona i żony generała Charles'a Leclerca, który zatrudnił Pierre'a-François-Léonarda Fontaine'a do podwyższenia domu poprzez dodanie kondygnacji poddasza około 1798 roku i przekształcenia parteru w taras z widokiem na park, który został na nowo ukształtowany w stylu naturalistycznym, à l'anglaise, z łąkami, kępami drzew i okazami na tle lasu. Zmarł w Santo Domingo w listopadzie 1802 r.; jego prochy zwrócono Montgobertowi, a grobowiec w parku został zaprojektowany przez Fontaine'a i wykonany przez niejakiego Laudiera, ale nigdy nie został ukończony.

Budynki gospodarcze zostały wzniesione przed 1831 r. kiedy to pojawiły się na mapie posiadłości. Para pawilonów wejściowych pochodzi z 1835 roku. Na początku XX wieku biuro Achille'a Duchêne'a dokonało reorganizacji wielkiego tarasu: półokrągły parter został otoczony tarasami połączonymi schodami.

Zamek przeszedł w drodze dziedziczenia do maréchala Davout, a następnie do rodzin Cambacérès i Suchet d'Albuféra. Obecnie zamek należy do rodzin Cambacérès i Suchet d'Albuféra. Od 1974 roku znajduje się tu kolekcja wyrobów drewnianych oraz około 3000 różnych narzędzi.