Bassin de Saint-Ferréol, Revel

Bassin de Saint-Ferréol powstał w wyniku budowy dużej zapory ziemnej w poprzek ujścia doliny potoku Laudot w St. Ferréol w Montagne Noire. Pierwotnie została ona zaproponowana przez Chevaliera de Clerville i zaakceptowana przez Pierre'a Paula Riqueta jako integralna część Canal du Midi. Riquet musiał zapewnić wystarczający zbiornik wody, aby śluzy mogły funkcjonować przez cały rok, nawet w suchym sezonie letnim. Budowę zapory rozpoczęto 15 kwietnia 1667 roku i ukończono w ciągu czterech lat. Była to pierwsza zapora zbudowana specjalnie w celu zaopatrywania w wodę kanału żeglownego i zdecydowanie największe pojedyncze dzieło inżynierii lądowej, jakie powstało podczas budowy Canal du Midi.

Długość korony zapory wynosi 780 m, maksymalna wysokość 32 m, a grubość podstawy ponad 140 m. Woda może być pobierana ze zbiornika przez tunel o kamiennym sklepieniu, który przechodzi przez podstawę zapory. Przez tunel można usuwać muł z dna zbiornika. Po całkowitym napełnieniu zbiornik zawiera około 680 000 metrów sześciennych wody.

Pierwotnie basen miał być zasilany tylko przez rzekę Laudot. Kiedy uznano, że to nie wystarczy, inne strumienie zasilały to, co Riquet nazwał "rigole de la montagne". Rigole to kanał objazdowy. Strumień ten mógł zawierać dopływy z rzek Alzau, Vernassone, Lampillon, Lampy i Rieutort. W drodze do basenu strumień przepłynął przez tunel Cammazes o długości 121 metrów i średnicy 2,7 metra. Tunel ten został zbudowany przez inżyniera wojskowego marszałka Sebastiena Vaubana w latach 1686-87.

Ujście rzeki Laudot do basenu jest podzielone w ten sposób, że jedna część wpływa do basenu, a druga opływa basen i wraca do rzeki Laudot poniżej tamy. Wody wypuszczone z tamy płyną w dół rzeki Laudot, aż do połączenia z rzeką Rigole de la Plaine w Les Thoumazes. Wody płyną dalej do Bassin de Naurouze, a następnie wpływają do samego kanału.

Chociaż Riquet przypisywał sobie zasługi za zaopatrzenie w wodę w zbiorniku, znaczną część potrzebnej wiedzy przekazali Pierre Campmas, fontanista, i François Andréossy, inżynier hydraulik.

Jezioro leży w trzech gminach Vaudreuille, Les Brunels i Sorèze.