Barentin Viaduct, Barentin

Wiadukt Barentin to wiadukt kolejowy przecinający rzekę Austreberthe na linii Paryż-Le Havre w pobliżu miasta Barentin, w Normandii, we Francji, około 12 mil od Rouen. Zbudowano go z cegły, ma 27 łuków o wysokości 100 stóp i całkowitą długość 600 jardów. Brytyjskim inżynierem był Joseph Locke, a wykonawcami William Mackenzie i Thomas Brassey.

Wkrótce po ukończeniu budowy, po kilku dniach ulewnego deszczu, 10 stycznia 1846 r. wiadukt zawalił się. Przyczyna zawalenia się wiaduktu nie została nigdy ustalona. Jedna z teorii głosiła, że wiadukt został wypełniony tłuczniem przed wyschnięciem zaprawy. Inna teoria mówi, że winę ponosiła zaprawa wapienna, którą pozyskiwano z lokalnych źródeł. Niezależnie od przyczyny, Brassey odbudował wiadukt na własny koszt, tym razem używając wapna według własnego wyboru. Wiadukt został ponownie otwarty w 1847 roku i nadal stoi i jest używany do dziś.

Budowa wiaduktu jest przedstawiona w opowiadaniu Juliana Barnesa "Junction", opublikowanym w tomie Cross Channel z 1996 r.