Canal de la Bruche, Strasburg

Canal de la Bruche to kanał we wschodniej Francji, który pierwotnie łączył Soultz-les-Bains, niedaleko Molsheim, z miastem Strasburg. Został zbudowany w 1682 roku przez słynnego inżyniera wojskowego Vaubana, głównie w celu transportu piaskowca z kamieniołomów w Soultz, który miał być wykorzystany do budowy fortyfikacji Strasburga. Ostatni ładunek handlowy przewieziono w 1939 r. a kanał formalnie zamknięto w 1957 r. po tym jak odbudowano mosty uszkodzone podczas II wojny światowej, których wysokość była niewystarczająca do żeglugi.

Kanał ma długość 20 kilometrów i 11 śluz na swoim przebiegu, a jego całkowite wzniesienie wynosi prawie 30 metrów. Kanał biegnie w przybliżeniu równolegle do rzeki Bruche, pobierając wodę ze zbiegu rzek Bruche i Mossig w Wolxheim, z dodatkowym zasilaniem w dół rzeki w Kolbsheim. Kanał wpływa do rzeki Ill na Montagne Verte w Strasburgu, tuż poniżej zbiegu rzek Bruche i Ill, około 2,5 kilometra w górę rzeki od centrum miasta. Po wybudowaniu kanału rzeka Ill zapewniała żeglowne połączenie z miastem i Renem, a w późniejszych latach z Canal du Rhone au Rhine i Canal de la Marne au Rhin.

Mimo że kanał nie nadaje się już do żeglugi, nadal pozostaje w wodzie i jest obecnie zarządzany przez Radę Departamentu Bas-Rhin. Ścieżka holownicza została przekształcona w ścieżkę rowerową, która stanowi część trasy EuroVelo 5 o długości 3 900 km, która łączy Londyn z Brindisi.