Kościół Saint-Symphorien, Nesles-la-Vallée

Kościół Saint-Symphorien to katolicki kościół parafialny znajdujący się w Nesles-la-Vallée we Francji.

Jest to jeden z wiejskich kościołów drugiej połowy XII wieku, na który silny wpływ wywarły pierwsze katedry gotyckie. Jest to budowla o rzadko spotykanej jednorodności, wzniesiona podczas jednej, krótkiej akcji budowlanej w latach 1185-1200. Starsza jest tylko romańska dzwonnica, zbudowana w latach 1130-1140, kiedy istniał jeszcze poprzedni kościół. Została ona doceniona przez Eugeniusza Viollet-le-Duca za harmonijne proporcje i umiejętną ornamentykę. Nawa ma trzykondygnacyjną elewację z prawdziwym triforium, a sklepienia sekspartyjne przepuszczają dużo światła. Zazwyczaj w małych kościołach wystarczają proste sklepienia krzyżowe, a zastosowanie tego bardziej skomplikowanego typu sklepienia w kościele św. Symphorien wzbudziło wątpliwości. Dokumenty, które pozwoliłyby prześledzić historię parafii i kościoła, zaginęły, można więc tylko powiedzieć, że jest on świadectwem dobrobytu wsi w połowie XII wieku i wiary jej mieszkańców, którzy sami podjęli inicjatywę budowy nowego kościoła. Chór jest ostatnią częścią, która została zbudowana, a jego elewacja ma tylko dwie kondygnacje. W swojej prostocie oferuje zrównoważoną kompozycję. Kaplice otaczają go od północy i południa, ale nie ma transeptu. Zewnętrzna część kościoła, poza bogato zdobioną dzwonnicą, jest mniej interesująca niż wnętrze, ale niestety okaleczony portal zachodni jest często przywoływany jako przykład czystości stylu. Kościół św. Symphorien przetrwał wieki bez większych zniszczeń wojennych. Viollet-le-Duc i jego uczniowie wcześnie docenili jej wartość, a w 1862 r. wpisano ją na listę zabytków. Jednak jego zły stan opóźnił rozpoczęcie renowacji, a państwo wycofało się z projektu w 1879 r. deklasyfikując go, z wyjątkiem dzwonnicy. Odbudowa rozpoczęła się jednak jakiś czas później. Projekt, którego autorem jest miejscowy architekt, został skrytykowany za zbyt radykalne podejście i brak poszanowania dla autentyczności budynku. Dzwonnicę i dwa zachodnie przęsła odrestaurowano w szczęśliwszy sposób, a w 1910 r. kościół został ponownie wpisany na listę zabytków. Obecnie jest to centrum dużej parafii obejmującej wschodnią część francuskiego płaskowyżu Vexin.