Abbatiale Notre-Dame, Mouzon

Kościół opacki Notre-Dame de Mouzon to dawny kościół opactwa w Mouzon, w Ardenach we Francji.

Rozwój tego kościoła opactwa w średniowieczu związany jest z przechowywanymi w nim relikwiami, w szczególności relikwiami świętych Wiktora i Arnoula. Relikwie te były przedmiotem ostentacyjnego kultu i stały się źródłem dochodów materialnych. Napływ pielgrzymów sprawił, że w XII i XIII wieku powstała budowla, która inspirowana była pierwszymi budowlami gotyckimi, ale dzięki pewnym wyborom technicznym zapowiadała już drugą generację. Stosunkowo niewielki rozmiar obiektu, w porównaniu z kamiennymi bryłami wielkich katedr, pozwala zwiedzającym z łatwością zobaczyć całą bryłę kościoła, a różnice w natężeniu światła we wnętrzu podkreślają elementy architektoniczne i wyposażenie sakralne. Obecność pustelnika w odległości kilku metrów od chóru kościoła opactwa świadczy również o różnorodności form życia religijnego na Zachodzie w tamtych czasach.

Na początku XVIII w. Christophe Moucherel zainstalował w kościele organy oraz barokowy ołtarz główny. W czasie rewolucji, mimo rozwiązania wspólnoty klasztornej, budynek został zachowany przez gminę i stał się kościołem parafialnym.

Kościół ten jest jednak narażony na pewne niezadowolenie i brak konserwacji, co czyni go kruchym. Został on jednak zakwalifikowany jako zabytek historyczny już w momencie wydania pierwszej listy zabytków chronionych, czyli w 1840 r. W latach 1855-1890 przeprowadzono w nim gruntowną renowację. Prace te, których życzył sobie Prosper Mérimée, zostały przeprowadzone pod kierownictwem architekta Émile'a Boeswillwalda. Dzięki temu udało się uratować budynek. Niemniej jednak fasada zachodnia została gruntownie zmieniona.