Florentine tower of Buire

Wieża florencka w Buire, znajdująca się w gminie Buire w departamencie Aisne w Pikardii w północnej Francji, to dawna 45,76-metrowa skrzynia sygnalizacyjna. Od 6 listopada 1995 roku jest klasyfikowana jako zabytek historyczny. Jest ona dziełem francuskiego architekta Gustave'a Umbdenstocka i inżyniera Raoula Dautry'ego zatrudnionego przez Compagnie des chemins de fer du Nord. Decyzję o budowie wieży podjęto w związku z rozwojem stacji kolejowej Hirson, która dzięki rozwojowi lokalnego przemysłu górniczego i hutniczego stała się na początku XX wieku drugim najważniejszym francuskim węzłem kolejowym.

Zbudowano ją w latach 1920-1921, z żelbetu, w oparciu o tradycyjny styl północnych dzwonnic Art déco z cegły.

Wieża ma sześć kondygnacji: Parter: wejście kablowe, I piętro: magazyn, II piętro: bez przydziału, III piętro: mały warsztat, IV piętro: sanitariaty, V piętro: pomieszczenie zawierające przekaźniki, VI piętro: sterownia z pulpitem optycznym zwrotnicy kolejowej Mors.

Na szczycie wieży znajdowały się cztery zegary, każdy o średnicy 3,20 m.

Nazwa florencka jest tłumaczona jako nawiązanie do typowych budowli Florencji lub faktu, że budowniczy Wieży Lens był Florentczykiem.

Wieża nie jest używana od 1944 roku.