Jesuit Church, Molsheim

Dawny kościół jezuitów to kościół parafialny Sainte-Trinité-et-Saint-Georges, który jest głównym sanktuarium rzymskokatolickim w Molsheim we Francji i głównym XVII-wiecznym budynkiem kościelnym w Dolinie Renu. Kościół został zbudowany w latach 1615-1617 przez niemieckiego architekta Christopha Wamsera, a konsekrowany 26 sierpnia 1618 r. Kościół jezuitów w Molsheim jest uważany za jeden z najważniejszych przykładów gotyckiej architektury odrodzenia lub, jak to się nazywa po niemiecku, de:Nachgotik. Od 1939 r. jest wpisany na listę zabytków prowadzoną przez francuskie Ministerstwo Kultury.

Kolegium jezuickie w Molsheim zostało założone w 1580 roku i rozwiązane w 1765 roku. W latach 1618-1704 pełniło funkcję głównego uniwersytetu Alzacji, wyprzedzając pod względem znaczenia luterański Uniwersytet w Strasburgu. Budowa kościoła została sfinansowana przez biskupa Strasburga, arcyksięcia Leopolda V Austriackiego, który przekazał darowiznę w dniu swojego imienin, 15 listopada 1614 r. Chociaż kaplica wewnątrz poświęcona jest Ignacemu z Loyoli, kościół od początku był dedykowany Trójcy Świętej. Stał się kościołem parafialnym Molsheim i został poświęcony Świętemu Jerzemu w 1791 r. po zburzeniu poprzedniego kościoła parafialnego miasta, wcześniejszego Église Saint-Georges, na miejscu obecnego rynku.

Wymiary kościoła są znaczne, zwłaszcza w porównaniu z niewielkimi rozmiarami miasta: Wnętrze ma długość 70 m, nawa ma szerokość 25 m i wysokość 20 m. Chór o wymiarach 19,5 m na 11 m i iglica o wysokości 45 m. Całkowita długość kościoła, łącznie z wieżą i zakrystią, wynosi 82,5 m.

Ignacego w północnym transepcie i rokokowa kaplica Matki Bożej w południowym transepcie. Kolejną ozdobą kościoła są organy piszczałkowe z 1781 r. autorstwa Johanna Andreasa Silbermanna oraz monumentalny późnogotycki krzyż o wysokości 4,5 m i szerokości 2,5 m, pochodzący z dawnego klasztoru kartuzów.