Château d'Oricourt

Château d'Oricourt to zamek w gminie Oricourt w departamencie Haute-Saône, w regionie Franche-Comté we Francji.

Pierwotny zamek w tym miejscu był drewnianą fortecą feudalną. Obecny zamek został zbudowany w XII wieku na skraju płaskowyżu, z widokiem na równinę Lure. Château d'Oricourt jest zamkiem o podwójnych murach. Zewnętrzny mur otaczał farmę, a wewnętrzny - dziedziniec mieszkalny. Na tym ostatnim znajduje się zbiór budynków z XII i XV wieku, w tym studnia, cysterna, piekarnia, piwnice i wielka jadalnia. Nad murami kurtynowymi i głębokimi rowami górują dwie kwadratowe wieże o wysokości 25 m. Na zewnątrz, od strony wsi, wybudowano imponujący gołębnik.

Pierwotni właściciele, rodzina Gaucher, dodali do swojego nazwiska słowo "d'Oricourt". Gaucher d'Oricourt był konstablem hrabiego Burgundii i około 1170 roku był panem Oricourt. Około 1250 roku zamek zajęła rodzina Vaire. W 1435 r. w okresie renesansu, zamek przeszedł na własność Nicolasa Rolina, kanclerza Burgundii, który został uwieczniony przez Van Eycka na obrazie Dziewica z kanclerzem Rolinem. Jego syn, Guillaume Rolin, wszedł w posiadanie zamku w 1462 r.; prawdopodobnie to właśnie Guillaume kazał zbudować gustowną rezydencję przy północnej kurtynie. W jednym z okien znajduje się maska Mikołaja Rolina.

Po śmierci Guillaume'a zamek przeszedł na własność jego bratanka, Antoine'a d'Oiselay. Baronowie Oiselay utrzymywali Oricourt do połowy XVII wieku, ale nie mieszkali w nim.

Po wojnie dziesięcioletniej Franche-Comté zostało zniszczone. Dwór w Oricourt został wystawiony na sprzedaż i w 1650 roku przejął go Claude François de Cordemoy. Mieszkał tu przez 50 lat. Ostatnim panem Oricourt był mąż Jeanne Claude de Cordemoy, François Gabriel, markiz Chapuis.

Po rewolucji miasto Oricourt bezskutecznie apelowało do władz o zburzenie fortyfikacji i zasypanie rowów, symboli feudalizmu.

W XIX wieku zamek wraz z ziemią przejęła rodzina Grivel, przekształcając go w zwykłe gospodarstwo rolne. Dziadkowie obecnego właściciela, Jean Pierre Cornevaux, nabyli posiadłość w 1932 roku.

Od 1913 r. część zamku jest chroniona jako zabytek historyczny na liście francuskiego Ministerstwa Kultury, a od 1984 r. w całości. Zamek jest otwarty dla zwiedzających.