Heurt Fort, Outreau

Fort de l'Heurt to fort w pobliżu Boulogne-sur-Mer w północnej Francji. Został zbudowany na rozkaz Napoleona Bonaparte na pozostałościach starożytnego cypla Icius Ptolemy po zerwaniu przez Brytyjczyków traktatu z Amiens w maju 1803 roku. Ta masa skał, która niegdyś tworzyła małą wyspę w pobliżu Equihen, według dawnej mapy brytyjskiej nosiła nazwę Heustrière. Z czasem nazwa ta przekształciła się w Heustre, a następnie w Heurt.

Prace nad fortem, kierowane przez kapitana inżynierów Gouville'a, rozpoczęły się 24 maja 1803 roku. Plany zostały podpisane przez dyrektora fortyfikacji Guillaume Dode z Brunerie, który miał zostać marszałkiem za czasów Ludwika Filipa I.

Podczas budowy w Wimereux powstał także drugi fort, kopia fortu de l'Heurt. Nazywano go Fort de la Crèche. Listy Napoleona często wspominają o pracach związanych z rozbudową "fortów l'Heurt i Crèche". Z tego ostatniego nie pozostało nic, jedynie fundamenty są widoczne w niektórych miejscach dla wnikliwego oka. Fort de la Crèche oparł się bardzo złym sztormom, ponieważ na rysunkach pana Vaillant widać, że w 1870 r. był już prawie nie do naprawienia, podczas gdy na innych szkicach tego samego malarza z 1870 r. fort de l'Heurt wydaje się cały i nieuszkodzony..

Po wielu zniszczeniach spowodowanych sztormami i nieustannymi atakami Brytyjczyków, fort został ostatecznie oddany do użytku 16 lipca 1804 roku. Jego zadaniem była ochrona południowego kotwicowiska floty przy fr:Camp de Boulogne; bliźniaczy fort znajdował się przy Pointe de la Creche.

Zewnętrzna powłoka fortu wykonana jest z ciosanego kamienia z kamieniołomów w Ainghem i Wimille, z bloków o wymiarach 1,90 m × 1,30 m × 0,40 m. Kamienie, które zachowały się do dziś, to gruz murarski związany zaprawą cementową lub wapienną.

Do wnętrza fortu można dostać się przez drzwi z pomocą drabiny, a następnie na górną platformę okrągłymi schodami, które można znaleźć w wieży.

Pokład miał wysokość 41 stóp nad skałami i zajmował powierzchnię 175 m2; tworzył półkole o rozwinięciu 150 m, wokół którego ustawiono za parapetem 12 dział 36-calowych i 4 haubice 6-calowe dalekiego zasięgu. W centrum platformy znajdowały się trzy moździerze 12-calowe.

W czasie II wojny światowej Niemcy umieścili tam betonową płytę w celu zainstalowania baterii przeciwlotniczej. W ten sposób wszystkie ruiny bastionu zostałyby scalone i zachowane do dziś. Jednak wielka burza w listopadzie 1998 roku spowodowała zawalenie się części prac. Od 1977 roku stowarzyszenie walczy o zachowanie fortu, w tym o projekt konsolidacji, którego studium przeprowadza architekt Philippe Prost, specjalizujący się w zabytkach morskich.