Kościół św. Piotra
Fakty i informacje praktyczne
Założenie parafialne w Irvillac jest kompletne, w tym sensie, że nadal zawiera oryginalne elementy: kościół, kalwarię, cmentarz, ossuarium i mur ogrodzeniowy. Kościół pod wezwaniem św. Piotra pochodzi z 1656 r. przynajmniej jeśli chodzi o dzwonnicę, na której widnieje napis: "Frater. Vincentius. de. Kerouartz. canonicus. regularis. abbatiae. beatae. Mariae. de. Daoulas. et. Wcześniej. Rektor. huius. loci. 1656 "
Iglica, która jest młodsza, ponieważ została odbudowana po uderzeniu pioruna w nocy z 13 na 14 stycznia 1777 r. według kanonika Abgralla, została zbudowana według planów opata Pouliquena, proboszcza parafii. Ma on ciekawy kształt dzwonu. Dzwonnicę flankują po obu stronach dwie wysokie i eleganckie identyczne wieżyczki. Na południowym zachodzie znajduje się ossuarium z 1692 r. na którym umieszczona jest dzwonnica. We wnętrzu kościoła znajduje się kilka starych rzeźb, m.in. świętych Yves, Roc'h i Jacques. Opaci Peyron i Abgrall w swoim biuletynie architektonicznym wymieniają rektora, który posługiwał w Irvillac w latach 1786-1791:
"Urodził się w Quimper. W czasie rewolucji odmówił złożenia przysięgi na konstytucję. Zadenuncjowany, podobnie jak inni księża z parafii, wszyscy oporni, przez Gabriela Cren, burmistrza Irvillac, wycofał się do Carhaix, gdzie został aresztowany. Po internowaniu w wielu więzieniach w Finistère, został osadzony w Rochefort, gdzie wkrótce zmarł 24 września 1794 roku. Jego ciało zostało wrzucone do morza i zebrane w Port des Barques.
Place de l'Église29460 Irvillac Bretania
Bretania