Communards' Wall, Paryż

Mur Komunistów na cmentarzu Père Lachaise to miejsce, gdzie 28 maja 1871 r. podczas "krwawego tygodnia", czyli ostatnich walk Komuny Paryskiej, stracono stu czterdziestu siedmiu żołnierzy Komuny, schwytanych przez armię francuską, i pochowano ich we wspólnym grobie u stóp muru, wraz z dziewiętnastoma oficerami.

Cmentarz Père Lachaise został założony w maju 1804 r. na terenie, który od wieków należał do jezuitów i na którym przez ostatnie lata życia mieszkał spowiednik Ludwika XIV, Père Lachaise. W XIX wieku był to cmentarz arystokracji, na którym spoczywały także szczątki sławnych ludzi z poprzednich epok. Wiosną 1871 r. na cmentarzu okopali się ostatni bojownicy Komuny. Armia francuska, która została wezwana do stłumienia komuny, opanowała cmentarz pod koniec popołudnia 28 maja i schwytała pozostałych żołnierzy komuny. Podobnie jak innych więźniów wziętych do niewoli w czasie komuny, tych schwytanych z bronią w ręku, w liczbie 147, ustawiono w szeregu i rozstrzelano. Wśród rozstrzelanych pod ścianą znalazła się również grupa oficerów komunistycznych, którzy zostali schwytani wcześniej w innych miejscach, uwięzieni w dwóch pobliskich koszarach, osądzeni przez trybunały wojskowe, skazani na śmierć i dostarczeni na cmentarz w celu wykonania egzekucji i pochówku. W ten sposób łączna liczba ofiar została oszacowana na około 166, ale nie potwierdzona. Wszyscy zostali pochowani w tym samym wspólnym grobie.

Liczba rozstrzelanych i pochowanych pod tamtejszym murem nie jest dokładnie znana, ale historyk Michele Audin szacuje ją na 166 osób. Inne ofiary zostały później przywiezione z innych części miasta i pochowane na cmentarzu. Mur jest obecnie miejscem corocznych obchodów upamiętniających Komunę i jej ofiary.