Grotte de Lombrives, Ussat

Grotte de Lombrives lub Jaskinia Lombrives to duża naturalna pieczara znajdująca się w Ornolac-Ussat-les-Bains, na wschodnim skraju Parku Regionalnego Pyrénées Ariégeoises, w departamencie Ariège w Okcytanii, w południowo-zachodniej Francji.

Na ich stronie internetowej nadal reklamowana jest jako "największa jaskinia w Europie", ale w 2017 r. jaskinia przeszła pod nowy zarząd i powstała nowa strona internetowa, z której usunięto poprzednie, fantastycznie przesadzone stwierdzenia, w tym nieistniejący Rekord Guinnessa. Niestety, te przesadne stwierdzenia są nadal obecne na wielu innych stronach internetowych.

Jaskinia ma długość 8 km. Znajduje się we wnętrzu wapiennej góry o nazwie Cap de la Lesse, pomiędzy dolinami Vicdessos i Ariège. W tej górze znajdują się trzy jaskinie: Niaux i Sabart w dolinie Vicdessos oraz Lombrives w dolinie Ariège. Wszystkie trzy jaskinie mają razem 14 km długości, ale choć oczywiste jest, że należą do tego samego systemu, tylko jaskinie Niaux i Lombrives są ze sobą połączone; żadna z nich nie jest połączona z Sabart. Jaskinie znajdują się na dwóch głównych poziomach, górnym na wysokości około 650 m n.p.m. i dolnym na wysokości około 550 m n.p.m. które są głównymi etapami rozwoju jaskini. Istnieje również poziom pośredni na wysokości 600 m, który ma znacznie mniej korytarzy, ale jest częścią wejściową jaskini Lombrives. Te trzy poziomy są połączone licznymi pionowymi szybami.

W jaskini znajdują się dwie ogromne komory, które są częścią szlaku turystycznego. Komora Katedralna, która ma 80 m wysokości, jest objęta regularną trasą zwiedzania. Aby lepiej zrozumieć te rozmiary, przewodnicy porównują je z katedrą Notre-Dame w Paryżu, która zmieściłaby się w tej komorze. Jeszcze większa Salle de l'Empire de Satan stanowi zakończenie długiej trasy wędrówki po jaskiniach. Znajduje się ona 4 km od wejścia. Szyb w podłodze komory, zwany szybem Garrigou, ma głębokość 150 m. W 1927 roku inżynier i geolog Raoul Perpère zbudował most przez ten szyb, podczas gdy rozbudowywał jaskinię jako jaskinię pokazową. W jaskini znajduje się wiele różnorodnych formacji speleotechnicznych, w tym stalaktyty, stalagmity, baseny obrzeżne, perły jaskiniowe, heliktyty i kryształy kalcytu.

Jaskinia służyła jako schronienie na przestrzeni dziejów. Najwcześniejsze wykopaliska przeprowadzone przez Félixa Régnaulta pod koniec XIX wieku potwierdziły obecność człowieka w neolicie. Pochowano w nim również człowieka z epoki brązu. Między XII a XIV wiekiem w tym miejscu zbierali się "heretyccy" katarzy. Później jaskinia stała się kryjówką hugenotów.

Obecnie jaskinia jest atrakcją turystyczną, oferującą wycieczki z przewodnikiem trwające od dwóch do pięciu godzin.

W 2021 roku w jaskini przeprowadzono eksperyment Deep Time, podczas którego grupa 15 ochotników spędziła w niej 40 dni, aby sprawdzić, jak wpłynie na nich brak zegarów, światła dziennego i komunikacji zewnętrznej.