Château de Montreuil-Bellay, Montreuil-Bellay

Château de Montreuil-Bellay to zabytkowy budynek w mieście Montreuil-Bellay, w departamencie Maine-et-Loire we Francji, zbudowany po raz pierwszy w miejscu wioski gallo-rzymskiej położonej wysoko na wzgórzu nad brzegiem rzeki Thouet. Został wpisany na listę zabytków przez francuskie Ministerstwo Kultury.

W okresie średniowiecza posiadłość, licząca ponad 4 km2, była częścią grupy 32 pobliskich wiosek, które tworzyły ówczesną "L'Anjou". Lenno Mountreil-Bellay, należało najpierw do Gelduin le Danois, a następnie na mocy dziedziczenia królewskiego przeszło na Berlay le Vieux, który został pierwszym Sir of Bellay, w 1025 roku zamek został zajęty przez Foulques Nerra, Plantageneta, który uczynił Giraud Berlay swoim wasalem w drugiej połowie XII wieku. Po klęsce Anglików przez Filipa II, lenno powróciło do potomka rodu Berlay le Vieux Sir of Bellay, Guillaume de Melun, w tym okresie lenno przeszło wielką renowację poprzez stworzenie wysokiej konstrukcji masywnych murów, w tym 13 zazębiających się wież, z wejściem tylko przez ufortyfikowaną bramę, a nazwa została zmieniona z Barley na Balley.

Podczas francuskich wojen religijnych miasto Montreuil-Bellay zostało splądrowane i spalone, ale solidna twierdza doznała niewielkich zniszczeń. Zamek kilkakrotnie zmieniał właścicieli, w tym poprzez małżeństwa z rodziną Cossé-Brissac. Podczas rewolucji francuskiej zamek został zajęty przez rząd rewolucyjny i był wykorzystywany jako więzienie dla kobiet podejrzanych o rojalistykę.

W 1822 roku posiadłość nabył przedsiębiorca z Saumur, Adrien Niveleau, który podzielił ją na lokale do wynajęcia. W 1860 r. córka Niveleau zajęła posiadłość i przeprowadziła gruntowną renowację, przebudowując niektóre pokoje w stylu trubadurów. Obecnymi właścicielami posiadłości są potomkowie bratanka jej męża.

Obecnie Château de Montreuil-Bellay to także nazwa wysokiej klasy wina produkowanego w tej posiadłości.