Kościół św. Marcina

Kościół Saint-Martin jest katolickim kościołem parafialnym w Omerville, we Francji. Jego wyjątkowość polega na tym, że ma wydłużony, jednonawowy plan z następującymi po sobie przęsłami z czterech różnych epok i centralnie umieszczoną romańską dzwonnicą. Wraz ze ścianami drugiego i trzeciego przęsła nawy stanowi ona najstarszą część kościoła i powinna pochodzić co najmniej z ostatniej ćwierci XI wieku, a nawet z samego początku XII wieku. Niestety, elegancka kamienna iglica dobudowana w połowie XII w. została zburzona około 1905 r. i zastąpiona prostym dachem. Wewnątrz romański charakter zachował się w sklepieniu kolebkowym dzwonnicy. Dwuprzęsłowy chór, którego sklepienia odzwierciedlają ostatnie lata wczesnego gotyku, został zastąpiony pierwotną absydą około 1220-1230 r. Kiedy w ostatniej ćwierci XIII w. lub na początku XIV w. chór został powiększony przez dobudowanie kanelowanej absydy, drugie przęsło zostało z nieznanych powodów częściowo rozebrane. Jego sklepienie z promieniście rozchodzącymi się gotyckimi podporami należy więc do kampanii budowy absydy. Jest to najbardziej elegancka część kościoła, mimo że wypełnienie większości okien zostało uproszczone podczas wcześniejszych renowacji. Po zakończeniu budowy nowej absydy kościół można było powiększyć jedynie o przęsło przed romańską nawą. Styl kościoła, odzwierciedlający przejście od gotyku płomienistego do renesansu, jest dobrze zilustrowany przez chrzcielnicę i może być datowany na połowę XVI wieku. Ze względu na brak miejsca od strony zachodniej, wejście do budynku znajduje się od południa, przez klasycystyczny portal zbudowany w XVII wieku. W kościele w Omerville reprezentowane są więc praktycznie wszystkie okresy. Jego niejednorodny charakter jest raczej regułą we francuskim Vexin niż wyjątkiem, a jego architektura nie oferuje niczego wyjątkowego, poza archaiczną konstrukcją dzwonnicy. Kościół Saint-Martin jest szczególnie atrakcyjny ze względu na swoją szczególną sylwetkę i dobry stan zachowania. Od 1927 r. jest uznawany za zabytek historyczny, a obecnie należy do parafii Magny-en-Vexin, która wykorzystuje go do sprawowania Eucharystii tylko raz lub dwa razy w roku. Zbudowany na chwałę Bożą, jest teraz zadowolony ze swojej roli świadka przeszłości.