Église Saint-Yves

Kościół Saint-Yves de Plounéour-Ménez został zbudowany w 1651 r. na miejscu starszego kościoła. Sam kościół i łuk triumfalny zostały uznane za zabytki dekretem z 27 marca 1914 r. natomiast brama, mur i teren ogrodzenia dekretem z 5 czerwca 1925 r.

Jego raczej stonowana architektura podkreśla duże rozmiary budynku, a w szczególności dzwonnicy, która wznosi się na wysokość ponad 50 m, co czyni ją jedną z najwyższych w Finistère, przynajmniej jeśli chodzi o kościoły parafialne.

Na wschód od kościoła, przez piękny łuk triumfalny z wielkiej kamieniarki, można wejść na teren ogrodzenia.

Zwróćmy też uwagę na niektóre "skarby", z których : kalwaria w krużganku, datowana na 1540 r. jedna z najwcześniejszych datowanych w Dolnej Bretanii; dwie rzeźby w kruchcie, z granitu kersantońskiego, wykonane przez Rolanda Doré, przedstawiające św. Jana i św. Macieja; ambona, pochodząca prawdopodobnie z XVII w. na której czaszy umieszczono płaskorzeźbione postacie czterech ewangelistów, a wzdłuż balustrady różne sceny ze Starego i Nowego Testamentu; trzy ołtarze, w tym różańcowy, a przede wszystkim Zmarłych w północnej kaplicy kościoła.

Na jednym z dwóch dzwonów widnieje napis: "Błogosławiony przez pana Y. Le Lann Rektor w Plounaour-Menes. Ojciec chrzestny pan Sébastien J. Le Dall, baron Tromelin, były kapitan fregaty, kawaler orderu św. Ludwika, legionu honorowego i orderu św. Jerzego i dwóch Sycylii. Matka chrzestna Madame Leontine Le Hénaff, z domu Revel. Burmistrz Théophile JM. Le Hénaff. Skarbnik JM. Poitevin. Członkowie Rady Claude Martin, Jean Henry. Założona przez Briens frères w Morlaix. 1832 "