Vieux Lyon, Lyon

Vieux Lyon jest największą renesansową dzielnicą Lyonu. W 1954 roku Vieux-Lyon, najstarsza dzielnica miasta, stała się pierwszym obiektem we Francji, który został objęty ochroną na mocy ustawy Malraux o ochronie zabytków kultury Francji. Zajmuje obszar 424 hektarów pomiędzy wzgórzem Fourvière a rzeką Saône i jest jedną z najbardziej rozległych dzielnic renesansowych w Europie. Składa się z trzech odrębnych części: Saint Jean, Saint Paul i Saint Georges. W 1998 roku Vieux Lyon, wraz z innymi dzielnicami Lyonu, został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO ze względu na swoje znaczenie historyczne i architekturę.

W średniowieczu dzielnica Saint Jean była ośrodkiem władzy politycznej i religijnej. Katedra św. Jeana, siedziba arcybiskupa Lyonu, jest dobrym przykładem architektury gotyckiej. Manécanterie przylegające do katedry jest jednym z niewielu zachowanych w Lyonie budynków romańskich. Dawniej była to szkoła chóralna, obecnie mieści się w niej muzeum skarbów katedry. W Saint Jean znajduje się również Muzeum Miniatur i Planów Filmowych, mieszczące się w budynku, w którym w XV wieku mieściła się gospoda Złoty Krzyż.

W XV i XVI wieku w części Saint-Paul mieszkali głównie włoscy bankierzy i kupcy. Przenieśli się oni do wystawnych miejskich rezydencji, zwanych tu hôtels particuliers. Hôtel Bullioud i Hôtel de Gadagne to dwa przykłady, a w tym ostatnim mieści się obecnie Muzeum Historyczne Lyonu i Międzynarodowe Muzeum Lalek. Loge du Change jest świadectwem okresu, w którym targi uczyniły miasto zamożnym. Kościół Saint Paul, z romańską wieżą latarniową i iglicą, wyznacza północny kraniec dzielnicy.

W części Saint Georges mieszkali tkacze jedwabiu, którzy osiedlili się w tej części miasta na początku XVI wieku. Później, w XIX wieku, przenieśli się na wzgórze Croix Rousse. W 1844 r. architekt Pierre Bossan przebudował kościół św. Jerzego nad brzegiem rzeki Saône w stylu neogotyckim. W średniowieczu, kiedy między wzgórzem a rzeką Saône istniało tylko kilka równoległych ulic, zbudowano pierwsze traboules. Traboules, wywodzące się od łacińskiego słowa trans-ambulare, oznaczającego przejście, to korytarze biegnące przez budynki i ich dziedzińce, łączące jedną ulicę bezpośrednio z drugą. W traboulach zachowała się duża liczba galerii i spiralnych schodów.