Salle Érard, Paryż

Salle Érard to lokal muzyczny położony w Paryżu, przy rue du Mail 13, w 2. dzielnicy Paryża.

Jest to część hotelu particulier, który od XVIII w. należał do rodziny Érard, produkującej fortepiany, harfy i klawesyny.

Niewielki, ale dobrze odizolowany od zgiełku miasta, z dobrą akustyką, jest szczególnie przystosowany do muzyki kameralnej.

W XIX i na początku XX wieku było to miejsce premier i debiutów zarówno kompozycji, jak i interpretatorów, wśród których znaleźli się m.in: Érik Satie, Jacques Ibert, les histoires, Nellie Melba, Ricardo Viñes, Maurice Ravel, Miroirs, Menuet antique, Histoires naturelles z Jane Bathori, Sonate pour violon et piano, Trois poèmes de Mallarmé, Camille Saint-Saens. Ignacy Jan Paderewski, Claude Debussy, Triptyque Estampes, Le Promenoir des deux amants, Aleksander Skriabin, Joseph Jongen, André Caplet, Conte fantastique z Micheline Kahn jako harfistką, Vladimir de Pachmann, Charles Valentin Alkan i, Francis Poulenc, Reynaldo Hahn, pianista Édouard Risler, Ernest Chausson, Viviane, César Franck, Le Chasseur maudit, Arthur Honegger, Le Cahier romand, Olivier Messiaen, Huit préludes, Maurice Delage, Sept haï-kaïs, Quatre poèmes hindous, Francis Planté, Stéphan Elmas ou Youra Guller. Sonata nr 29 Bb-dur "Hammerklavier" Beethovena z Franzem Lisztem przy fortepianie.

Przed wybudowaniem budynku Maison de la Radio sala służyła jako studio nagrań Radiodiffusion française.

Obecnie tylko w salonie odbywają się koncerty, a kubatura właściwej sali została przekształcona. Mimo to budynek jest nadal ceniony za swoją akustykę i przeszłość naznaczoną historią muzyczną i artystyczną.