Fort de Montmorency, Domont

Fort de Montmorency został zbudowany po wojnie francusko-pruskiej w celu obrony Paryża. Położony na północ od Paryża w Montmorency, fort był częścią zewnętrznego pierścienia fortyfikacji zbudowanych w odpowiedzi na poprawę zasięgu i skuteczności artylerii od czasu budowy fortyfikacji Thiers w latach czterdziestych XIX wieku. Zbudowano go w latach 1875-1879 zgodnie z udoskonalonymi zasadami fortyfikacji opracowanymi dla systemu Séré de Rivières.

Fort bronił swoich sąsiadów, Fort de Domont i Fort de Montlignon, a także miasta Saint-Denis. Fort nie brał udziału w działaniach podczas pierwszej i drugiej wojny światowej, ale jego znaczna wysokość sprawiła, że idealnie nadawał się na stację przekaźnikową dla telekomunikacji. W 1947 r. teren zajęły Francuskie Siły Powietrzne, a w 1952 r. zainstalowano kable komunikacyjne, które połączyły fort z krajowym systemem łączności obrony powietrznej. W 1956 roku Fort de Montmorency stał się krajową centralą łączności Sił Powietrznych. Fort otrzymał oznaczenie Base aerienne 285.

Baza lotnicza 285 została rozwiązana w 1968 r. a fort przeszedł pod jurysdykcję Bazy lotniczej 104 w Le Bourget, a następnie pod kontrolę centrum dowodzenia francuskich sił powietrznych w Bazie lotniczej 921 w Taverny, na zachodnim krańcu lasu Montmorency. Od 1992 r. fort służy jako ośrodek szkoleniowy dla sił bezpieczeństwa związanych z ośrodkiem w Taverny, Centre d'Initiation aux Techniques Commandos.

Fort jest nadal zajęty przez wojsko i nie jest dostępny dla zwiedzających.