Przepiórka zwyczajna

Przepiórka zwyczajna, znana również jako przepiórka europejska, to uroczy, niewielki ptak należący do rodziny bażantowatych (Phasianidae). Jej naukowa nazwa to Coturnix. Choć rzadko można je dostrzec, ich charakterystyczne odgłosy są dobrze rozpoznawalne. Występują w całej Europie i Afryce Północnej, a w ocenie IUCN są uznawane za gatunek najmniejszej troski, co oznacza, że nie są obecnie zagrożone wyginięciem. Warto zaznaczyć, że gatunek ten nie powinien być mylony z przepiórką japońską, która występuje w Azji i ma inny odgłos.

Opis

Przepiórka zwyczajna to mały, krępy ptak ozdobiony brązowymi pręgami, białym paskiem wokół oka i, w przypadku samców, białym podbródkiem. W przeciwieństwie do typowych ptaków łownych o krótkich skrzydłach, przepiórki mają długie skrzydła. Osiągają długość od 18 do 21,9 cm i ważą od 91 do 131 gramów.

Zwyczaje

Przepiórki zwyczajne są ptakami naziemnymi, żywiącymi się nasionami i owadami znalezionymi na ziemi. Są dość skryte i często kryją się w uprawach, preferując pełzanie zamiast latania. Ich charakterystyczny głos, przypominający dźwięk "wet-my-lips", jest najczęściej słyszany rano i wieczorem. Co istotne, przepiórki zwyczajne są ptakami wędrownymi.

Rozmnażanie

Przepiórki zwyczajne gniazdują na otwartych polach uprawnych i łąkach w zachodniej części Palearktyki. Składają od 6 do 12 jaj w gnieździe na ziemi, a młode wykluwają się po około 16-18 dniach.

Podgatunki

Istnieje kilka podgatunków przepiórek zwyczajnych, w tym eurazjatycki, afrykański, abisyński, z Wysp Zielonego Przylądka i z Azorów. Każdy z nich ma specyficzne cechy i różne siedliska.

Wykorzystanie

Przepiórki zwyczajne są popularnymi ptakami łownymi i intensywnie polowane podczas ich migracji przez region Morza Śródziemnego. W ostatnich latach wzrosło ich hodowla w Stanach Zjednoczonych i Europie, głównie wśród hobbystów. Historycznie, mięso przepiórek było spożywane, choć należy zachować ostrożność, ponieważ może być toksyczne, jeśli ptaki spożyły pewne rośliny.