Żmija gabońska

Żmija gabońska to fascynujący, jadowity wąż z Afryki subsaharyjskiej, znany jako największy przedstawiciel rodzaju Bitis. Jej imponujące kły mogą osiągać długość do 5 cm, a ilość produkowanego jadu ustępuje jedynie kilku innym gatunkom węży, co czyni ją niezwykle interesującym stworzeniem. Po raz pierwszy opisana w 1854 roku jako Echidna gabonica, badania genetyczne od tego czasu zidentyfikowały różne podgatunki. Znana jest także pod wieloma innymi nazwami, takimi jak motylowy grzechotnik, leśny grzechotnik, szept, bagienny wąż czy żmija gabońska.

Dorosłe żmije gabońskie zazwyczaj osiągają długość od 125 do 155 cm, choć niektóre osobniki mogą dorastać nawet do 205 cm. Ich charakterystyczne wzory kolorystyczne zapewniają doskonały kamuflaż w naturalnych siedliskach, takich jak lasy deszczowe i sawanny. Te węże występują w wielu krajach Afryki subsaharyjskiej, przede wszystkim w lasach deszczowych i zaroślach o niskim położeniu.

Znane z powolnych ruchów i spokojnego usposobienia, żmije gabońskie są głównie nocnymi drapieżnikami zasadzkowymi, czekającymi na swoją zdobycz w postaci ptaków i małych ssaków, takich jak gryzonie, zające i króliki. W sezonie godowym samce angażują się w walki, a samice mają okres ciąży trwający około siedmiu miesięcy, po czym rodzą żywe młode.

Ukąszenia przez żmije gabońskie są rzadkie ze względu na ich generalnie nieagresywną naturę. Jednak ich ukąszenia mogą być bardzo niebezpieczne. Jad jest cytotoksyczny i wyprodukowany w dużych ilościach, co sprawia, że ukąszenie może być potencjalnie śmiertelne. Objawy obejmują szybkie puchnięcie, intensywny ból, wstrząs i miejscowe pęcherze, co wymaga natychmiastowego leczenia antytoksyną.