South Aegean Volcanic Arc, Fira

Południowoegejski Łuk Wulkaniczny to łuk wulkaniczny w południowej części Morza Egejskiego powstały w wyniku tektoniki płyt. Pierwotną przyczyną było subdukcja płyty afrykańskiej pod płytą euroazjatycką, co spowodowało wypiętrzenie łuku egejskiego na obszarze dzisiejszego północnego Morza Egejskiego. Nie było to jeszcze morze, ani łuk, a przynajmniej nie taki, jakim jest dzisiaj, nie było też łańcucha wulkanów. W holocenie rozpoczął się proces rozszerzania się łuku tylnego, prawdopodobnie stymulowany przez nacisk Płyty Arabskiej ściskającej region za łukiem. Rozszerzenie to zdeformowało region do jego obecnej konfiguracji. Po pierwsze, łuk przesunął się na południe i przyjął swój łukowaty kształt. Po drugie, za łukiem otworzyło się Morze Egejskie, ponieważ skorupa ziemska uległa tam rozrzedzeniu i osłabieniu. Po trzecie, magma przedarła się przez rozrzedzoną skorupę, tworząc drugi łuk złożony z łańcucha wulkanicznego. I wreszcie płyta Morza Egejskiego oderwała się od Eurazji w nowej strefie uskoków na północy.

Rozszerzanie to trwa nadal. Obecne południowe Morze Egejskie jest jednym z najbardziej gwałtownie deformujących się regionów pasa górskiego Himalaje-Alpy. Ma około 450 km długości i od 20 do 40 km szerokości i rozciąga się od Przesmyku Korynckiego na lądzie stałym Grecji do półwyspu Bodrum na lądzie stałym Turcji.