Vatera, Lesbos

Vatera to 8-kilometrowa piaszczysta plaża w południowej części wyspy Lesbos. Nazwa pochodzi od βάτα, w odniesieniu do kłujących krzewów, które blokowały stary dojazd dla mułów.

Odległość od Mytilini wynosi 55 km. Tutejsza piaszczysta plaża o długości 7 km, otoczona porośniętymi roślinnością wzgórzami, z widokiem na Hios i Psarę, oferuje jedne z najcieplejszych i najczystszych kąpielisk na Lesbos. Przy tej największej plaży na wyspie znajduje się kilka rodzinnych hoteli i tawern o tradycyjnym smaku.

3 km na zachód można spojrzeć na przylądek Agios Fokas, gdzie po świątyni Dionizosa i wczesnochrześcijańskiej bazylice pozostały fundamenty i słupy.

Region Vatera stał się głośny w Grecji w 1997 r. kiedy to paleontolog Michael Dermitzakis potwierdził to, co od dawna podejrzewali rolnicy wydobywający kości, ogłaszając, że obszar ten jest skarbnicą skamieniałości sprzed dwóch milionów lat, należących do późnego pliocenu. Wśród skamieniałości znajdują się kości koni stenoidalnych, mastodontów, małpy podobnej do pawiana i żółwia olbrzymiego, ten ostatni jest wielkości małego samochodu.

Około dwóch milionów lat temu Lesbos nie była wyspą, lecz połączona była z kontynentem azjatyckim, a zatoka Vatera była płytkim morzem subtropikalnym. Środowisko Vatery w tamtych czasach było częściowo zalesione, częściowo otwarte, a przez jej obszar przepływały meandrujące rzeki, które spływały do morza. Zwierzęta, o których mowa, zginęły gdzieś w pobliżu rzek, a ich zwłoki zostały przeniesione przez wodę w dół rzeki. Utknęły gdzieś na zakręcie, a osady przykryły szczątki, dopóki nie zostały usunięte przez zespół Dermitzakisa. W pobliskiej wiosce Vrissa Uniwersytet Ateński założył kolekcję przyrodniczą poświęconą znaleziskom paleontologicznym.