Fort Roupel

Fort Roupel to forteca na północnej granicy Macedonii Środkowej w Grecji, zbudowana w 1914 roku. W latach 30. stała się częścią fortyfikacji Linii Metaxasa i zasłynęła z obrony podczas niemieckiej inwazji na Grecję w kwietniu 1941 roku.

Fortyfikacje Rupel znajdują się niedaleko drogi krajowej Serres-Promachonas, która prowadzi do granicy grecko-bułgarskiej. Znajdują się one w niewielkiej odległości od granicy, w wąskim wąwozie Rupel, przez który przepływa rzeka Strymon. Miejsce to ma strategiczne znaczenie przy wjeździe na terytorium Grecji lub Bułgarii i zostało ufortyfikowane w 1914 r.

Podczas I wojny światowej, 25 maja 1916 r. grecki rząd królewski w Atenach zezwolił na oddanie twierdzy Niemcom i ich bułgarskim sojusznikom jako przeciwwagi dla sił alianckich, które zostały utworzone w Salonikach. Wojska niemiecko-bułgarskie zajęły następnie bez oporu większą część wschodniej Macedonii. Akt ten doprowadził do wybuchu buntu oficerów armii wenizelistycznej w Salonikach i utworzenia tam Tymczasowego Rządu Obrony Narodowej pod auspicjami Ententy, przeciwstawiającego się oficjalnemu rządowi Aten i królowi Konstantemu I, co scementowało tak zwaną "schizmę narodową".

Fort stał się sławny także w czasie II wojny światowej, kiedy to zatrzymano tu natarcie wojsk niemieckich na tym odcinku frontu. W przededniu II wojny światowej fort Roupel został włączony do Linii Metaxasa, nowej linii obrony, która miała odeprzeć inwazję Bułgarii na Grecję. Przez trzy dni fort opierał się atakom niemieckim i został opuszczony przez swoich żołnierzy dopiero po kapitulacji armii greckiej w Salonikach.

Obecnie jedna z galerii fortyfikacji jest otwarta dla zwiedzających, podobnie jak małe muzeum i pawilon dla zwiedzających, obserwatorium i pomnik poległych żołnierzy. W galerii zwiedzający ma okazję poczuć chwile bitwy. Spacerując po oddziałach i w bocznych korytarzach znajdują się dioramy przedstawiające greckich bojowników walczących w fortach.