Temple of Ares, Ateny

Świątynia Aresa była sanktuarium poświęconym Aresowi, znajdującym się w północnej części starożytnej agory w Atenach. Świątynia została zidentyfikowana jako taka przez Pauzaniasza, ale obecne dziś ruiny wskazują na złożoną historię. Ares miał świątynię podobną do świątyni Ateny.

Fundamenty mają konstrukcję i datę wczesnogrecką, ale fragmenty nadbudowy, znajdujące się obecnie na zachodnim krańcu świątyni, można datować na V w. p.n.e. Na podstawie tych fragmentów archeolodzy są pewni, że należały one do doryckiej świątyni perypterialnej o podobnej wielkości, planie i dacie jak świątynia Hefajstosa. Ślady na pozostałych kamieniach wskazują, że świątynia mogła pierwotnie stać w innym miejscu, a następnie została rozebrana, przeniesiona i zrekonstruowana na rzymskiej podstawie - praktyka powszechna podczas rzymskiej okupacji Grecji. Świątynia pochodzi prawdopodobnie z sanktuarium Ateny Pallenis w dzisiejszym Stavro, gdzie znaleziono fundamenty, ale nie zachowały się żadne pozostałości świątyni.

Pauzaniasz opisał sanktuarium w I wieku: jest to sanktuarium Aresa, w którym umieszczono dwa wizerunki Afrodyty, jeden Aresa wykonany przez Alkamenesa, a drugi Ateny wykonany przez Parianina o imieniu Lokros. Znajduje się tam również wizerunek Enyo, wykonany przez synów Praksytelesa. Wokół świątyni stoją wizerunki Heraklesa, Tezeusza, Apolla wiążącego włosy przepaską, posągi Kaladesa, który, jak się mówi, tworzył prawa dla Ateńczyków, oraz Pindarosa, którego posąg był jedną z nagród, jakie Ateńczycy dali mu za pochwalenie ich w odie.

Ponieważ jednak Cesarstwo Rzymskie przyjęło chrześcijaństwo jako oficjalną religię imperium, na przełomie III i IV wieku, prawdopodobnie w ramach prześladowań pogan w późnym Cesarstwie Rzymskim przez cesarza Teodozjusza I, świątynia Aresa została zniszczona i splądrowana.