Bebris tsikhe, Mccheta

Bebris Tsikhe to wczesnośredniowieczna twierdza w Gruzji, w historycznym regionie Kartli, w mieście Mtskheta. Znajduje się na prawym brzegu rzeki Aragwi, na północ od Mtskhety. W dawnych czasach twierdza nazywała się "Belti". Vakhushti Bagrationi nazywa ją "Beltistsikhe". Twierdza została zbudowana w celu ochrony Mtskhety i Tbilisi od północy, od strony pasma Wielkiego Kaukazu.

Twierdza naturalnie wpisuje się w krajobraz, zbudowana tak, by imitować kontynuację góry. Mury, o grubości ponad 2 m, zbudowane są z kamieni o prawie jednakowej wielkości. Twierdza ma dwa poziomy: cytadelę i niższy dziedziniec. Cytadela ma kształt trójkąta. W każdym rogu trójkąta wzniesiono po trzy wieże. Wieża wschodnia miała pierwotnie kształt kwadratu, ale została zniszczona i odbudowana w XVIII wieku. Wieża południowo-zachodnia była największa i pełniła również funkcję donżonu. Ma ona cztery poziomy ze strzelnicami, podzielone drewnianymi stropami. Mury dolnego dziedzińca są w dużej mierze zrujnowane, ale twierdza miała najwyraźniej wielopłaszczyznowy kształt, dostosowany do skomplikowanego ukształtowania terenu. Jedyna wieża została zbudowana od strony wschodniej, aby chronić od strony dawnej drogi. Do dziś zachowała się część muru wieży. W sąsiedztwie Bebris Tsikhe zidentyfikowano warstwy archeologiczne z okresu starożytnego i feudalnego.

Nie istnieje żaden dokument pisany mówiący o tym, skąd wzięła się nazwa twierdzy. Legenda o Bebris Tsikhe głosi, że niegdyś terytorium to należało do księcia Szymona, który w wąskiej części wąwozu zbudował twierdzę i umieścił w niej strażników. Miał on piękną i miłą córkę Makrynę oraz okrutnego i bezdusznego syna Mamukę. Po śmierci ojca Mamuka nałożył na chłopów ogromny podatek. Kto nie był w stanie zapłacić podatku, był okrutnie torturowany przez Mamukę. Na próżno błagał Makrynę, jej brata, o litość dla chłopów. Okrutny brat nie miał dla niej litości i uwięził ją w wieży. Pewnego razu, gdy chłopi przygotowywali w wielkim rondlu wodnisty posiłek, niespodziewanie nadleciały dwie wrony, wleciały do rondla i ugotowały się w nim. Chłopi wylewali posiłek. Kiedy Mamuka dowiedział się o tym, bardzo się rozgniewał i już miał je ubiczować, ale w tej samej chwili z rondla wyłoniły się węże i okręciły się wokół niego. Zrozpaczony Mamuka modlił się do Boga: "Tylko mnie uratuj, a zbuduję kościół w Twoje imię". Makrine obserwowała z okna kłopoty brata, który również modlił się do Boga, aby go uratował. Miłosierny Bóg przyjął modlitwy i uwolnił Mamukę od węży. Ocalony Mamuka rozdał swój majątek, został mnichem i zaczął zbierać datki na budowę kościoła. Jego siostra Makrina została zakonnicą w Mtskhecie. Minęło wiele lat, Makrina zmarła, na jej pogrzeb przyszedł białobrody starzec, ucałował zmarłą i powiedział: "Moja siostro, dotrzymaliśmy obietnicy". Gdy tylko wypowiedział te słowa, padł na kolana i oddał duszę Bogu. Od tego czasu twierdza nosi nazwę "Bebris Tsikhe".

Pierwotnie droga przebiegała po wschodniej stronie twierdzy, wzdłuż brzegu rzeki. W XIX wieku przez góry przecięto nową drogę, która obecnie przebiega po zachodniej stronie Bebristsikhe.

W 2004 r. Bebris Tsikhe został uznany za Narodowy Zabytek Kultury Gruzji.