Gori Fortress, Gori

Twierdza Gori to średniowieczna cytadela w Gruzji, położona nad miastem Gori na skalistym wzgórzu.

Twierdza stoi na wzgórzu, a jej kontury są zgodne z naturalnym ukształtowaniem terenu, stąd jej nieregularny kształt. Wewnętrzne fortyfikacje zajmują cały płaskowyż, z którego mury schodzą w kierunku drogi biegnącej wzdłuż zachodniego zbocza. Pierwotnie mury sięgały do rzeki poniżej i woda musiała być odprowadzana tunelem, ale od tego czasu rzeka się cofnęła.

Pierwsze wzmianki o twierdzy pochodzą z XIII wieku, ale dowody archeologiczne wskazują, że teren ten był już ufortyfikowany w ostatnich wiekach przed naszą erą. Twierdza miała duże znaczenie strategiczne ze względu na swoją dominującą pozycję na regionalnym szlaku handlowym i mieściła duży garnizon. W XVI wieku Osmanowie zdobyli ją, by obezwładnić Tbilisi. W 1598 r. Gruzini, pod wodzą swojego króla Szymona I, oblegali ją bezskutecznie przez dziewięć miesięcy. W 1599 r. udawali, że rozluźniają oblężenie na czas Wielkiego Postu, a następnie przypuścili nocny atak z zaskoczenia, by odzyskać kontrolę nad cytadelą. W XVII wieku twierdza nadal przechodziła z rąk do rąk pomiędzy Gruzinami a Persami.

Obecny kształt cytadela uzyskała za panowania gruzińskich królów Rostoma z Kartli w latach trzydziestych XVI wieku i Erekla II w 1774 roku. Po jej ukończeniu król Rostom poprosił włoskiego misjonarza Cristophoro Castellego, który mieszkał w Gori, o narysowanie twierdzy. Jego zachwycająca ilustracja z ok. 1642 r. jest cennym dokumentem historycznym. Po zajęciu Gruzji przez Rosję w 1801 r. w twierdzy stacjonował rosyjski batalion grenadierów, ale jej znaczenie stopniowo malało, a fortyfikacje przestały istnieć. Plan miasta z 1824 r. przedstawia cytadelę, miasto na zboczach wzgórza oraz fosę otaczającą oba te obiekty. W 1845 r. brytyjska Encyclopædia Metropolitana donosiła: U podnóża łańcucha niskich wzgórz z piaskowca stoi miasto i twierdza Gori, następne miejsce pod względem wielkości i znaczenia po Tyflisie. Zamek, podłużny, o długości 200 kroków, położony szesnaście sążni powyżej poziomu rzeki Liakhvi, płynącej u stóp wzgórza, na którym stoi, jest obecnie opuszczony, a jedyną używaną jego częścią jest kaplica w południowo-wschodnim kącie.

Twierdza Gori została znacznie uszkodzona przez trzęsienie ziemi w 1920 roku. Najlepiej zachowaną budowlą jest Tskhra-kara, zwrócona na zachód i przylegająca dodatkowymi murami od południa i wschodu.