Universidad de San Carlos de Guatemala, Gwatemala

Universidad de San Carlos de Guatemala jest największym i najstarszym uniwersytetem w Gwatemali, a także czwartym założonym w obu Amerykach. Założony w Królestwie Gwatemali w czasach kolonii hiszpańskiej, do 1954 roku był jedynym uniwersytetem w Gwatemali, choć nadal jest jedynym publicznym uniwersytetem w całym kraju.

Uniwersytet przeszedł pięć wielkich transformacji: Królewski i Papieski Uniwersytet San Carlos Borromeo : Założony podczas kolonii przez Koronę Hiszpańską w XVII wieku, zatwierdzony przez Watykan i kierowany przez regularne zakony Kościoła katolickiego. Po odzyskaniu niepodległości w 1821 r. nosi nazwę Uniwersytetu Papieskiego. Academia de Ciencias : instytucja świecka utworzona w czasie Federacji Środkowoamerykańskiej przez liberalnego gubernatora Mariano Galveza. Uniwersytet Papieski San Carlos Borromeo : instytucja kościelna prowadzona przez zakony regularne w czasie rządów Rafaela Carrery i Vicente Cerna y Cerna, ratyfikowana przez Konkordat z 1854 r. Narodowy Uniwersytet Gwatemali : instytucja świecka i pozytywistyczna, podzielona na wydziały notariatu, prawa, medycyny i farmacji. Uniwersytet San Carlos w Gwatemali : instytucja świecka o charakterze społecznym, założona po rewolucji 1944 r.

Uniwersytet wyrósł z Colegio de Santo Tomás de Aquino, założonego w 1562 r. przez biskupa Francisco Marroquína. Po serii silnych trzęsień ziemi w 1773 roku, które zniszczyły wiele części miasta Santiago de los Caballeros, władze koronne nakazały ewakuację miasta i przeniesienie funkcji rządowych, religijnych i uniwersyteckich do nowej stolicy La Nueva Guatemala de la Asunción, obecnej siedziby uniwersytetu. W pierwszych latach działalności, od XVI do XIX wieku, uniwersytet oferował studia w zakresie prawa cywilnego i liturgicznego, teologii, filozofii, medycyny i języków tubylczych.

Ich działalność została jednak przerwana po uzyskaniu niepodległości przez Amerykę Środkową w 1821 roku. W tym czasie każda prowincja dawnej Generalnej Kapitanii Gwatemali promowała utworzenie lokalnego uniwersytetu. Uniwersytet pozostał jako instytucja w Gwatemali, ale został zamknięty w 1829 roku, po wypędzeniu konserwatywnych criollos z Ameryki Środkowej, a w 1834 roku przekształcony w "Akademię Nauk". W 1840 r. po powrocie konserwatystów, został ponownie przekształcony w "Papieski Uniwersytet San Carlos Borromeo", a nawet przez krótki okres w latach 1918-1920 nosił nazwę "Uniwersytet Estrady Cabrery" na cześć ówczesnego prezydenta, prawnika Manuela Estrady Cabrery. Po rewolucji październikowej 1944 r. USAC uzyskał całkowitą autonomię, ale od 1954 r. wraz z odrodzeniem się szkolnictwa katolickiego i powstaniem prywatnych uniwersytetów, rozpoczął się proces niszczenia uniwersytetu, który obejmował ciągłe niepłacenie procentu budżetowego, który konstytucja przyznaje uniwersytetowi, oraz prześladowania i zabójstwa przywódców studenckich i członków wydziału w czasie trwania wojny domowej w Gwatemali.