Maja naga i Maja ubrana

„Maja naga” to obraz olejny hiszpańskiego artysty Francisco Goi, namalowany w latach 1797–1800. Przedstawia leżącą na łóżku z poduszkami kobietę, całkowicie nagą. Prawdopodobnie obraz został zamówiony przez Manuela de Godoy do jego prywatnej kolekcji. Goya stworzył również ubraną wersję tej samej kobiety, nazwaną „Maja ubrana”. Oba dzieła zazwyczaj prezentowane są razem w Muzeum Prado w Madrycie.

To, co wyróżnia „Maja nagą”, to sposób, w jaki kobieta bezwstydnie patrzy prosto na widza. Obraz przełamuje również konwenanse, przedstawiając nagą kobietę z widocznym owłosieniem łonowym, co było bardzo odważne na tamte czasy. Tak bezpośrednie i niecodzienne przedstawienie wyzwało normy społeczne i przesunęło granice sztuki. Tożsamość kobiety na obrazie pozostaje tajemnicą. Niektórzy sądzą, że może to być kochanka Godoya, Pepita Tudó, lub nawet księżna Alba, z którą Goya rzekomo miał romans.

Obraz wywołał duże kontrowersje, gdy hiszpańska inkwizycja odkryła, że znajduje się w posiadaniu Godoya. Goya był przesłuchiwany, ale uniknął oskarżenia, powołując się na wpływ znanych artystów, takich jak Velázquez. Pomimo kontrowersji, „Maja naga” była wystawiana obok swojej ubranej wersji i przez lata inspirowała wielu artystów oraz dzieła kultury.