Kapturka

Czarnogłówka zwyczajna, często nazywana po prostu czarnogłówką, to uroczy i szeroko rozpowszechniony gatunek pokrzewki, który można spotkać w Europie, zachodniej Azji oraz północno-zachodniej Afryce. Dzięki oliwkowo-szarym górnym partiom ciała i jasnoszarym dolnym partiom, czarnogłówka jest łatwo rozpoznawalna dzięki charakterystycznej barwnej czapeczce na głowie. Samce są znane ze swoich bogatych, melodyjnych pieśni. Najbliższym krewnym czarnogłówki jest pokrzewka ogrodowa.

Czarnogłówki preferują rozmnażanie w lasach liściastych, gdzie budują gniazda w kształcie kubka, nisko w jeżynach lub zaroślach. Są częściowymi migrantami; ptaki z chłodniejszych regionów udają się na zimę do Europy, regionu Morza Śródziemnego i Afryki. W okresie lęgowym czarnogłówki głównie żywią się owadami, a na resztę roku przechodzą na dietę opartą na owocach.

Należąc do rodzaju Sylvia w rodzinie pokrzewkowatych (Sylviidae), czarnogłówka wcześnie oddzieliła się od reszty swojego rodzaju i ma kilka podgatunków z niewielkimi różnicami. Skamieniałości pokazują, że czarnogłówki istniały w Europie od milionów lat. Gatunek ten został po raz pierwszy opisany przez Karola Linneusza w 1758 roku.

Czarnogłówki występują od Europy po Afrykę, preferując dojrzałe lasy liściaste. Samce są dosyć terytorialne w okresie lęgowym, energicznie broniąc swoich rewirów. Ich zachowania lęgowe obejmują budowanie gniazd, inkubację jaj i karmienie piskląt. Jak wcześniej wspomniano, ich dieta składa się z owadów w okresie lęgowym, a później przechodzi na owoce.

Te ptaki są narażone na zagrożenia ze strony drapieżników, takich jak krogulce, sokoły, sójki, sroki i koty domowe. Mogą być także pasożytowane przez kukułkę zwyczajną i są gospodarzami pasożytów krwi oraz pasożytów zewnętrznych, takich jak wszy i roztocza.

Pomimo bycia polowanymi w niektórych krajach śródziemnomorskich, populacja czarnogłówek ma się dobrze, z liczbą szacowaną na 80 do 196 milionów osobników. Gatunek ten rozwija się częściowo dzięki rozszerzającemu się zasięgowi w całej Europie. Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody klasyfikuje czarnogłówkę jako gatunek "najmniejszej troski".