Pełzacz ogrodowy

Pełzacz leśny (Certhia brachydactyla) to niewielki ptak, który doskonale przystosował się do życia w lasach Europy i Afryki Północnej. W przeciwieństwie do swojego bliskiego krewnego, pełzacza ogrodowego, preferuje drzewa liściaste na niższych wysokościach. Często można go spotkać gnieżdżącego się w szczelinach drzew i żywiącego się głównie owadami, które zbiera z pni.

Ten ptak może nie zwrócić na siebie uwagi od razu ze względu na swoje dyskretne ubarwienie, ale jego zakrzywiony dziób i sztywne pióra ogona są charakterystycznymi cechami. Istnieje pięć podgatunków pełzacza leśnego, z których każdy wyróżnia się drobnymi różnicami w wyglądzie i śpiewie.

Należący do rodzaju Certhia, pełzacz leśny wykazuje pewne podobieństwa do północnoamerykańskiego pełzacza brunatnego. Jego głos jest wysokotonowy, a śpiew równomiernie rozłożony. Gatunek ten rozmnaża się w lasach o umiarkowanym klimacie, preferując dojrzałe drzewa, takie jak dęby, unika natomiast jednolitych zadrzewień iglastych.

Jeśli chodzi o gniazdowanie, pełzacz leśny składa 5-7 jaj w szczelinach drzew. Oboje rodzice na zmianę wysiadują jaja przez około 13-15 dni. Po wykluciu, pisklęta są karmione przez rodziców i są gotowe do opuszczenia gniazda po 15-18 dniach. Ptak odżywia się bezkręgowcami znalezionymi na pniach drzew, używając ogona do podparcia, podczas gdy spiralnie wspina się po korze. Ma unikalny wzór lotu i zimą zazwyczaj prowadzi samotny tryb życia.

Z szacowaną populacją wynoszącą od 4,1 do 14 milionów osobników, pełzacz leśny jest klasyfikowany jako gatunek najmniejszej troski (Least Concern) przez Czerwoną Listę IUCN. Jest dość powszechny w większości swojego zasięgu, choć rzadko spotykany na Kaukazie i mniejszych Wyspach Normandzkich. Co ciekawe, jego zasięg rozszerza się na północ, docierając nawet do Danii.