Gouden Bocht, Amsterdam

Gouden Bocht to najbardziej prestiżowa część Herengracht w Amsterdamie, pomiędzy Leidsestraat a Vijzelstraat.

Do 1663 r. Herengracht sięgał aż do obecnej Leidsegracht. Od tego roku fortyfikacje wokół Amsterdamu były rozbudowywane, m.in. w obrębie Herengrachtu, Keizersgrachtu i Prinsengrachtu. W ciągu kilku lat kopanie zakończyło się na rzece Amstel. Nabywcy przy Herengrachcie byli zachęcani do kupowania dwóch działek i budowania dwupiętrowych rezydencji, a ponieważ trzy kanały były tu położone nieco dalej od siebie, działki były też głębsze. Na tych dużych działkach bogacze stawiali swoje pałace miejskie z klasycystycznymi fasadami, stiukowymi sufitami i pięknymi ogrodami, które raz w roku były otwierane dla zwiedzających. W zakolu, przy Nieuwe Spiegelstraat, mieszkali najbogatsi obywatele Amsterdamu, dlatego ta część pasa kanałów została nazwana w najnowszej historii "Złotym Zakrętem".

Dom rodziny De Neufville, znajdujący się przy Herengracht 475 i 476, jest znany z najładniejszych fasad. Herengracht 466, na rogu Nieuwe Spiegelstraat, został zaprojektowany przez Philipa Vingboonsa i od 1858 do 1926 roku był biurem Holenderskiego Towarzystwa Handlowego. Na drugim rogu znajdowało się biuro byłego prawnika Brama Moszkowicza. Obecnie w Złotym Zakręcie mieszczą się głównie banki i inne instytucje finansowe, kilka instytucji kulturalnych, takich jak Instytut Goethego, a także małe prywatne muzeum - Kattenkabinet.