Verweyhal, Haarlem

Verweyhal to przestrzeń wystawowa znajdująca się obok Vleeshal na Grote Markt w Haarlemie. Budynek Verweyhal powstał w XIX wieku jako siedziba towarzystwa dżentelmenów z dawnego towarzystwa dramatycznego, a później klubu towarzyskiego Trou moet Blycken.

W drugiej połowie XIX wieku wcześniejszy budynek Towarzystwa Dramatycznego, który stał w tym samym miejscu, okazał się za mały. W 1876 roku towarzystwo rozpisało konkurs na nowy projekt. Zwyciężył amsterdamski architekt A.J. van Beek, a jego plan został zrealizowany z pomocą miejscowego budowniczego A. Raasvelda. Budynek został oddany do użytku w 1880 roku. Budynek jest utrzymany w stylu eklektycznym, który był bardzo popularny w Haarlemie pod koniec XIX wieku, ale później wyszedł z mody. W pierwszej połowie XX wieku budynek spotkał się z dużą krytyką. Uważano go za zbyt duży i pompatyczny. Według opisu towarzystwa dystyngowanych dżentelmenów był "obiektem powszechnej pogardy".

Niemal natychmiast towarzystwo dżentelmenów zaczęło mieć problemy finansowe. Być może projekt budowlany był zbyt prestiżowy. Panowie początkowo próbowali załagodzić sytuację, podnosząc składkę członkowską. To jednak nie pomogło, ponieważ liczba członków spadła. Ponieważ podniesienie składki nie rozwiązało problemu, parter został wynajęty na sklep. Ten dochód również nie pomógł i w 1922 roku dżentelmeni zostali zmuszeni do sprzedaży budynku miastu, które stało się jego nowym właścicielem, za 125 000 guldenów, a oni sami przenieśli się do swojej obecnej siedziby przy Grote Houtstraat pod numerem 115.

Budynek towarzystwa został przekształcony w 1924 r. w Spaarnebank. Sejf znajdował się na parterze, a na pierwszym piętrze urządzono biura. W 1947 r. budynek został nazwany przez inżyniera G. Friedhoffa "nieudanym pudełkiem z klocków", który chciał go zburzyć i zastąpić tradycyjnymi fasadami.

Kolejne remonty przeprowadzono w 1978 r. kiedy to na pierwszym piętrze znalazły się biura Wydziału Kultury, Miejskiego Urzędu Planowania Przestrzennego i Architekta Miejskiego.

Czternaście lat później, w 1992 roku, budynek został ponownie odnowiony jako przyszła sala wystawowa, w której miała się znaleźć kolekcja haarlemskiego artysty Keesa Verweya. Dzięki wsparciu jego nowo powstałej Fundacji Keesa Verweya pierwsze piętro otrzymało nową nazwę: Verweyhal. Były architekt miejski Wiek Röling wraz z architektem Janem Bernardem przygotował projekt nowego układu.

Opinie o budynku zmieniły się w latach 70. ubiegłego wieku i po raz pierwszy pojawiły się słowa pochwały. Dziś budynek jest oficjalnym zabytkiem i nadal pełni funkcję muzealną.

Obecnie wejście na wyższe piętra wystawowe prowadzi przez Muzeum De Hallen w Haarlemie przy Grote Markt, a nie przez pierwotne wejście główne przy Grote Houtstraat.