Dwingeloo Radio Observatory, Park Narodowy Dwingelderveld

Obserwatorium radiowe w Dwingeloo to jednodyskowy radioteleskop znajdujący się w pobliżu miejscowości Dwingeloo w północno-wschodniej Holandii. Budowę rozpoczęto w 1954 roku, a teleskop ukończono w 1956 roku. W chwili ukończenia budowy był to największy radioteleskop na świecie, ale w 1957 roku został wyprzedzony przez mierzący 250 stóp Teleskop Lovella.

Od 2000 r. nie był on już oficjalnie eksploatowany. Od sierpnia 2009 roku radioteleskop jest obiektem dziedzictwa narodowego. Czasza teleskopu została zdemontowana w celu renowacji w czerwcu 2012 roku. Fundacja "C.A. Muller Radio Astronomy Station" przywróciła teleskop do stanu używalności. Czasza została ponownie zamontowana w listopadzie 2012 roku.

Radioamatorzy, a także astronomowie amatorzy i profesjonaliści wykorzystują teleskop do realizacji projektów, z których jeden to komunikacja Ziemia-Księżyc-Ziemia, znana również jako moonbounce, umożliwiająca ludziom znajdującym się w różnych częściach Ziemi porozumiewanie się za pośrednictwem Księżyca. W tej technice sygnały fal radiowych są kierowane w stronę Księżyca z jednego miejsca, odbijają się od jego powierzchni i są wykrywane przez antenę w innym miejscu na Ziemi. Technika "wizualnego odbijania księżyca", w której cyfrowa reprezentacja obrazu jest odbijana od Księżyca na amatorskich częstotliwościach radiowych, została opracowana w Teleskopie Dwingeloo i jest wykorzystywana w projekcie artystycznym "OPTICKS" przez artystkę interdyscyplinarną Danielę de Paulis.

Właścicielem radioteleskopu jest ASTRON - Holenderski Instytut Radioastronomii. Na terenie Obserwatorium Radiowego Dwingeloo znajduje się większość pracowników ASTRON oraz miejsce testowania radioteleskopu LOFAR.

Dwie galaktyki zostały nazwane na cześć tego teleskopu: Dwingeloo 1 i Dwingeloo 2.