Bordering lakes, Stelling van Amsterdam

W Holandii jeziora graniczące to łańcuch jezior, które oddzielają Flevopolder i Noordoostpolder od dawnych ziem prowincji Gelderland, Utrecht, Overijssel i Friesland.

Ściśle rzecz biorąc, te "jeziora" nie są od siebie oddzielone, lecz stanowią ciągły akwen pomiędzy starym lądem a nowymi polderami, składający się z jezior przedzielonych cieśninami, tamami, śluzami, a w niektórych przypadkach po prostu mostem nad wąską wodą.

Celem tych jezior jest odizolowanie gospodarki wodnej polderu od sąsiadujących z nim starych terenów. Kiedy powstaje polder, poziom wód gruntowych w jego obrębie znajduje się poniżej poziomu wód gruntowych na otaczającym go terenie. Jeśli polder zostanie połączony bezpośrednio ze starym terenem, poziom wód gruntowych na starym terenie obniża się, co powoduje wysychanie gleby. Zaobserwowano to w Noordoostpolder, Overijssel i Fryzji na wschodzie oraz między Wieringermeerpolder a Holandią Północną.

Ponadto woda spływa na nowe tereny polderu, tworząc bardzo podmokły obszar, zwłaszcza na jego obrzeżach. Rozwiązaniem może być odwadnianie, ale to tylko zwiększa problem na starym terenie. Jeśli pomiędzy polderem a starym terenem powstanie wystarczająco duże jezioro graniczące, ciśnienie i poziom wody pozostaną takie same. Woda w polderze będzie zarządzana niezależnie przez inny urząd wodny.

Z historycznego punktu widzenia technika ta nie była stosowana w przypadku Noordoostpolder ani Wieringermeer. W przypadku Noordoostpolder zrezygnowano z tego planu, ponieważ był on zbyt kosztowny. Projekt Wieringerrandmeer między Wieringermeer a Wieringen jest nadal przedmiotem dyskusji z prowincją Holandia Północna.

Graniczące z Flevopolder jeziora oferują możliwości uprawiania sportów wodnych i tworzenia rezerwatów przyrody.