Zwanenburgwal, Amsterdam

Zwanenburgwal to kanał i ulica w centrum Amsterdamu. W czasach holenderskiego Złotego Wieku nad kanałem mieszkał malarz Rembrandt van Rijn, a także filozof Spinoza. W 2006 roku została uznana przez czytelników lokalnego dziennika Het Parool za jedną z najpiękniejszych ulic w Amsterdamie.

Zwanenburgwal płynie od śluzy Sint Antoniessluis do rzeki Amstel. Kanał ten pierwotnie nosił nazwę Verversgracht, od nazwy przemysłu włókienniczego, który niegdyś dominował w tej części miasta. Wzdłuż kanału wieszano do wyschnięcia farbowane tkaniny.

Wzdłuż ulicy Zwanenburgwal rozciąga się popularny wśród turystów rynek Waterlooplein. Na skrzyżowaniu Zwanenburgwal i rzeki Amstel znajduje się budynek ratusza i opery - Stopera. Na tym rogu znajduje się również Joods Verzetsmonument, pomnik żydowskiego ruchu oporu podczas II wojny światowej, gdzie co roku odbywa się ceremonia upamiętniająca masakrę w Noc Kryształową.

Do znanych mieszkańców Zwanenburgwal należą następujący malarze: Rembrandt, Karel Appel, Nicolaes Eliasz. Pickenoy, Salomon Meijer i Cornelis van der Voort, filozof Baruch de Spinoza, architekt Michel de Klerk, pisarz Arend Fokke Simonsz i przywódca komunistyczny Paul de Groot. W latach 1631-1635 Rembrandt mieszkał i pracował w domu Hendricka van Uylenburgha na rogu ulic Zwanenburgwal i Jodenbreestraat. W 1639 r. kupił sąsiedni dom, w którym obecnie znajduje się muzeum Rembrandthuis. Rembrandt mógł opuścić swój dom wyjściem na ulicę Zwanenburgwal, biegnącą pod sąsiednim narożnym domem, co umożliwiło mu przeniesienie ze swojej pracowni ogromnego płótna przedstawiającego Nocną Straż.

Zwanenburgwal był pierwotnie odnogą delty rzeki Amstel, która na początku XVII wieku została przekształcona w kanał. W 1602 r. przerwano wał Sint Antoniesdijk, ciągnący się wzdłuż wschodniego krańca miasta, aby zbudować śluzę Sint Antoniessluis. Wewnętrzna część kanału stała się znana jako Zwanenburgwal, a część zewnętrzna, poza śluzą, jako Oude Schans. Podczas budowy kanału zrekultywowano część rzeki Amstel, tworząc dwie nowe dzielnice: Zwanenburg i Vlooienburg.

Wraz z przybyciem do Amsterdamu dużej liczby Żydów z całej Europy na przełomie XVI i XVII w. Zwanenburgwal stał się częścią żydowskiej dzielnicy Amsterdamu. Synagoga znajdowała się na Zwanenburgwal do 1936 roku. Podczas II wojny światowej dzielnica została opróżniona z mieszkańców, ponieważ większość z nich została deportowana do nazistowskich obozów koncentracyjnych. Opuszczone domy wykorzystano na opał i pozostawiono w stanie ruiny. Po wojnie dzielnica Vlooienburg została zburzona, aby zrobić miejsce pod nowy ratusz, który jednak został wybudowany dopiero w latach 80.