De Walmolen, Doetinchem

Walmolen to młyn brzegowy i regałowy zbudowany w 1851 r. w miejsce spalonego młyna Standerd. Znajduje się przy IJsselkade 30 w Doetinchem. W zestawie znajduje się jedna para kamieni szlifierskich. Kamienie są kamieniami sztucznymi o średnicy 130 cm.

Żagiel ma 23 m i ma spawane żelazne pręty, które są opływowe z noskami Van Bussela i wyposażone w zawory hamulcowe.

Kołpak młyna jest pokryty trzciną i wyposażony w taczkę angielską, czyli taczkę z żelaznymi szynami i rolkami. Koło sterowe jest obsługiwane za pomocą wciągarki.

Wał górny jest wałem żeliwnym z 1879 r. wykonanym przez firmę Prins van Oranje. Wałek smaruje się smalcem, a grzebienie kół zębatych woskiem pszczelim. Zaczep, który spowalnia żagle, jest zaczepem flamandzkim obsługiwanym za pomocą dźwigni.

Leniwa praca polegająca na podnoszeniu worków z ziarnem i wstrzeliwaniu materiału do mielenia jest leniwą pracą wleczoną.

W 1910 r. rozebrano czapę, łopatkę i rusztowanie, ale w 1965 r. młyn został odrestaurowany przy użyciu części pochodzących z młyna De Hoop w Lienden. Podczas renowacji w 1965 r. pręty zostały opływowe, a nosy Van Bussel. W 1986 r. zainstalowano nowe pręty, a w 1992 r. przeprowadzono kolejne naprawy.

Poprzedni drewniany młyn słupowy był wykorzystywany jako młyn bydlęcy. Kamienny młyn był używany do 1908 r. kiedy to pojawienie się energii parowej sprawiło, że wykorzystanie siły wiatru stało się zbędne. W latach 50. władze miejskie postanowiły zburzyć młyn, ale ledwo udało się go uratować dzięki protestom niektórych mieszkańców, którzy złożyli apel i założyli grupę działania. Po renowacji pod koniec XX wieku młyn przez wiele lat służył jako miejsce noclegowe dla centrum informacji turystycznej.