De Hoop, Harderwijk

Wiatrak De Hoop znajduje się przy Havendijk 2 w Harderwijk. Młyn wieżowy został zbudowany w miejsce wcześniejszego młyna z 1911 r. przy bulwarze Strandboulevard, który spłonął w 1969 r. Wprawdzie wkrótce powstał plan odbudowy w innym miejscu, ale ze względu na różne okoliczności trwało to długo. Do budowy nowego wiatraka De Hoop wykorzystano korpus wiatraka Reerink w Oldenzaal. W 1993 r. został zakupiony przez Harderwijker Molenstichting. Młyn został odbudowany przez firmę Vaags z Aalten. W 1998 r. uruchomiono De Hoop, a w 1999 r. otwarto go dla zwiedzających.

Drewniany ośmiokąt pochodzi z 1779 r. W tym czasie młyn zbudowany w Weesp w 1693 r. został odbudowany po pożarze. W 1913 r. młyn został zburzony, a następnie odbudowany w Oldenzaal na miejscu młyna stojącego Bisschopsmolen. Na początku września 1993 r. drewniany ośmiokąt został przeniesiony do Harderwijk, a w 1995 r. rozpoczęto prace nad odbudową młyna w Vissershaven. Przy wejściu trzy kamienie szczytowe przypominają nam o tej przeszłości.

De Hoop posiada trzy pary kamieni młyńskich, z których jeden jest napędzany elektrycznie. Jest tam para z niebieskimi kamieniami o średnicy 150 cm i para z kamieniami sztucznymi o średnicy 17der. Napędzana elektrycznie para szlifierska posiada również sztuczne kamienie 17der.

Żeliwny górny wał został odlany w 1997 r. w odlewni Hardinxveld i ma numer 77.

Łopatka ma żagle dwurzędowe z klapami hamulcowymi. Spawane pręty o długości 26,30 m zostały wykonane w 1997 r. przez firmę Buurma/Naaijer i mają numery 343 dla pręta wewnętrznego i 342 dla zewnętrznego. Młynek jest zatrzymywany za pomocą flamandzkiego zatrzasku blokowego, który jest uruchamiany za pomocą dźwigni. Połów składa się z pięciu części. W osiołku znajduje się suwak do zawiasów belki zaczepowej, który umożliwia płynną regulację belki zaczepowej.

Czapka ma postać angielskiej taczki, która jest napędzana kołem z okrągłym łańcuchem dzbankowym.

Materiał mielący jest unoszony za pomocą sań wleczonych. Stół lutni napędza również inne narzędzia za pomocą pasów napędowych.

Długa ostroga znajduje się za górnym kołem. Stare górne koło, które obecnie znajduje się na strychu szlifierni, zostało zastąpione nowym górnym kołem.