KNMI-mast Cabauw

KNMI-mast Cabauw to 213-metrowy maszt na palikach służący do pomiarów meteorologicznych w Cabauw w Holandii. W 1972 roku w Cabauw zbudowano maszt o wysokości 213 m, przeznaczony specjalnie do badań meteorologicznych mających na celu ustalenie zależności między stanem warstwy granicznej atmosfery, warunkami na powierzchni ziemi i ogólną sytuacją pogodową we wszystkich porach roku. Maszt w Cabauw znajduje się w zachodniej części Holandii, na polderze położonym 0,7 m poniżej średniego poziomu morza. Miejsce to wybrano, ponieważ jest ono reprezentatywne dla tej części Holandii, a także dlatego, że w regionie tym planowano jedynie niewielkie zmiany krajobrazu. Do istotnych zmian należy jednak zaliczyć usunięcie drzew wzdłuż drogi na wschód od masztu w 1975 roku oraz budowę domów we wsi Lopik na wschód od masztu w ostatnich latach.

Morze Północne znajduje się w odległości ponad 50 km na północny zachód. Pobliski region ma charakter rolniczy, a zmiany wysokości nad poziomem morza wynoszą najwyżej kilka metrów na odcinku 20 km. W promieniu 40 km znajdują się cztery duże synoptyczne stacje meteorologiczne, wśród których jest regularna stacja radiosondażowa w De Bilt, zapewniająca stałą pomocniczą sieć mezoskalową. W pobliżu masztu teren stanowią otwarte pastwiska na odcinku co najmniej 400 m we wszystkich kierunkach, a w kierunku WSW na odcinku 2 km. W dalszej odległości krajobraz jest na ogół bardzo otwarty w sektorze zachodnim, natomiast w odległym sektorze wschodnim jest raczej surowy.

Odległe sektory północny i południowy to krajobrazy mieszane, z dużą ilością pastwisk i wiatrołomów. Tak więc najwyższe poziomy masztów mają we wszystkich kierunkach długi pas szorstkości krajobrazu, który jest użytecznie podobny do szorstkości obserwowanej w dolnej warstwie powierzchni. Na samym maszcie nie można wykonać niezakłóconych pomiarów poniżej 20 m. Dlatego też na SE i NW zainstalowano pomocnicze maszty 20 m w odpowiedniej odległości od budynku, w którym znajduje się stopa masztu. Na południe od masztu znajduje się dobrze utrzymane pole obserwacyjne do obserwacji mikrometeorologicznych, w tym strumienia ciepła w glebie, temperatury gleby i różnych pomiarów promieniowania; na północ od masztu znajduje się zapasowe pole obserwacyjne. Gleba składa się z 0,6 m gliny rzecznej, na której zalega gruba warstwa torfu. Zwierciadło wody znajduje się około 1 m poniżej powierzchni, ale w okresach wilgotnych może być wyższe.

Maszt jest zamkniętym cylindrem o średnicy 2 m, wewnątrz którego znajduje się winda. Maszt jest podparty na czterech poziomach i wyposażony w wysięgniki rozmieszczone w odstępach 20 m w trzech kierunkach. Wysięgniki o długości 9,4 m można odchylać hydraulicznie w górę, co umożliwia obsługę instrumentów na ich końcach z górnego balkonu; takie obrotowe mocowanie pozwala na znacznie dłuższe wysięgniki niż w przypadku zwyczajowej konstrukcji przesuwanej na boki. Stałe kable sygnałowe w rurach wysięgnika przechodzą przez pustą oś obrotu, więc podczas ruchu wysięgnika ulegają jedynie odkształceniu skrętnemu, co jest obciążeniem bardziej wytrzymałym niż zginanie. Wokół stopy masztu zbudowano opływowy budynek o powierzchni 200 m2, przeznaczony do celów rejestracji i konserwacji. Na szczycie masztu zainstalowano w 2007 roku kompaktowy radar meteorologiczny, który mierzy opady w promieniu 60 km od masztu.