Prins Hendrikkade, Amsterdam

Prins Hendrikkade to główna ulica w centrum Amsterdamu. Mija Dworzec Główny w Amsterdamie, przecina Damrak przy ujściu rzeki Amstel i stanowi południowy koniec tunelu IJtunnel w zatoce IJ. Do XIX wieku ulica stanowiła północną krawędź i zewnętrzny port miasta. Po śmierci księcia Henryka w 1879 r. nazwano ją imieniem księcia Henryka Holenderskiego, najmłodszego syna króla Wilhelma II.

Prins Hendrikkade biegnie mniej więcej z północnego zachodu na południowy wschód, od północnego końca kanału Singel do placu Kattenburgerplein. Ruch samochodowy jest zabroniony na części ulicy znajdującej się bezpośrednio przed dworcem głównym w Amsterdamie, pomiędzy ulicami Martelaarsgracht i Damrak. Ulica biegnie dalej w kierunku zachodnim, aż do Nieuwe Westerdokstraat i Haarlemmerhouttuinen. Na wschodnim krańcu ulica skręca na północ w Kattenburgerplein i biegnie dalej jako Kattenburgerstraat. Zbiornik wodny między Prins Hendrikkade a dworcem kolejowym jest znany jako Open Havenfront, a dalej na wschód jako Oosterdok.

Wzdłuż ulicy znajduje się 99 budynków, które zostały wpisane na listę zabytków narodowych. Mikołaja, Schreierstoren, Scheepvaarthuis i Hotel Victoria. Wzdłuż wschodniej części ulicy znajduje się kilka nabrzeży, przy których cumują łodzie mieszkalne.

Prins Hendrikkade była przedstawiana przez różnych artystów, w tym Claude'a Moneta, który namalował ją w 1874 roku.