Barasinga bagienna

Barasingha, znany również jako jeleń bagienny, to fascynujący gatunek jelenia pochodzący z subkontynentu indyjskiego. Można go znaleźć w rozproszonych obszarach północnych i centralnych Indii, a także w kilku izolowanych grupach w południowo-zachodnim Nepalu. Niestety, wyginął w Pakistanie i Bangladeszu.

To, co wyróżnia jelenia bagiennego spośród innych indyjskich jeleni, to jego imponujące poroże. W przeciwieństwie do innych, które mają mniej odnóg, dojrzałe samce jelenia bagiennego zwykle noszą poroże z 10 do 14 odnogami, co czyni je naprawdę spektakularnym widokiem.

Jelenie te są dość potężne, z samcami ważącymi od 170 do 280 kilogramów i samicami ważącymi od 130 do 145 kilogramów. Niestety, ich liczba zmniejszyła się z powodu polowań i utraty siedlisk. Obecnie przebywają głównie na łąkach w pobliżu lasów i otwartych terenów, a niektóre populacje znajdują schronienie w parkach narodowych i rezerwatach.

Istnieją trzy uznane podgatunki jelenia bagiennego, z których każdy przystosował się do różnych środowisk. Głównie żywią się trawami i roślinami wodnymi, a ich pory karmienia przypadają na poranki i późne popołudnia. Sezon rozrodczy trwa od września do kwietnia, a urocze cielęta przychodzą na świat od sierpnia do listopada.

Jelenie bagienne stoją w obliczu wielu zagrożeń, takich jak kłusownictwo, utrata siedlisk i ich degradacja. Aby pomóc w ich ochronie, gatunek ten jest wymieniony w załączniku I CITES i jest chroniony na mocy różnych aktów ochrony przyrody. Konserwatorzy również bacznie monitorują ich liczebność w niewoli; niektóre jelenie bagienne żyją w zoo w Indiach, Ameryce Północnej i Europie.

Co ciekawe, jelenie bagienne zostały wprowadzone na rancza w Teksasie do celów łowieckich. Myśliwi są przyciągani przez wysokie opłaty za trofea, ale konserwatorzy ostrzegają, że wiele populacji znajduje się w krytycznym punkcie z powodu utraty siedlisk i działalności człowieka.