Nasikabatrachus sahyadrensis

Fioletowa żaba, znana również jako indyjska fioletowa żaba lub żaba świńskiego nosa, to fascynujący gatunek pochodzący z Ghatów Zachodnich w Indiach. Należy do rodziny Sooglossidae i została oficjalnie opisana w 2003 roku, choć jej kijanki odkryto już w 1918 roku. Odkrycie to było wynikiem wspólnej pracy badaczy z Indii i Belgii.

Nazwa naukowa tej żaby, Nasikabatrachus sahyadrensis, pochodzi z sanskrytu i greki i oznacza "żaba nosa", co podkreśla jej unikalny, spiczasty pyszczek. Dorosła fioletowa żaba ma krępą, zaokrągloną sylwetkę o ciemnoszarym, fioletowym kolorze oraz małą głowę. Jej kijanki mają przyssawki gębowe, które pomagają im przyczepiać się do skał w szybko płynących strumieniach.

Fioletowe żaby są dobrze przystosowane do życia w pobliżu brzegów strumieni, gdzie mogą przyczepiać się do zanurzonych skał w silnych prądach. Wychodzą podczas pory monsunowej, aby się rozmnażać. Samce nawołują przy strumieniach deszczowych i składają jaja w skalnych kałużach. Kijanki przechodzą metamorfozę w ciągu około 100 dni.

Niestety, fioletowa żaba boryka się z wieloma zagrożeniami. Działalność człowieka, taką jak osadnictwo i rolnictwo, zmienia jej siedlisko. Ponadto, te żaby są wykorzystywane jako pożywienie, w medycynie tradycyjnej, badaniach naukowych oraz w handlu zwierzętami domowymi. Istnieje nawet praktyka wśród społeczności plemiennych polegająca na zbieraniu tych unikalnych kijanek przy użyciu tradycyjnych metod.