Nasikabatrachus sahyadrensis

Opis

Nasikabatrachus sahyadrensis ma wygląd typowej żaby. Ma przysadziste ciało, nieco bardziej bułczaste w porównaniu do innych żab o spłaszczonym ciele. Jego ramiona i nogi rozszerzają się na zewnątrz, ich kształt ciała jest podobny, jak u innych żab. Podobnie jak gatunek, N. sahyadrensis ma małą głowę i raczej dziwny, spiczasty ryjek. Osobniki dorosłe są zazwyczaj ciemno-fioletowe. Okaz, na podstawie którego gatunek początkowo został opisany, był długi na siedem centymetrów – od czubka pyska po czubki palców.

Występowanie

Gatunek został odkryty w Idukki, regionie Kerali przez S.D. Biju z tropikalnego ogrodu botanicznego i Instytutu Badawczego w Palode w Indiach oraz Franky'ego Bossuyta z Vrije Universiteit Brussel (Uniwersytet Otwarty w Brukseli). Zwierzę było dobrze znane wśród lokalnej ludności już wcześniej, jednak kilka wcześniejszych okazów zostało zignorowanych.

Wcześniej obszar występowania gatunku był ograniczany do Ghatów Zachodnich, do południa Palghat luka. Nowe odkrycia poszerzyły go dalej o pasmo na północ od luki.

Ekologia

Żaba spędza większość czasu pod ziemią. Wynurza się tylko na około dwa tygodnie, w porze monsunowej, w celu łączenia się w pary. Prowadzi samotniczy tryb życia, dlatego została tak późno odkryta przez biologów.

W odróżnieniu od wielu innych ryjących w ziemi gatunków żab, które pojawiają się i żywią na powierzchni, ten gatunek znajdowany jest pod ziemią i żywi się głównie termitami – korzystając z języka i specjalnego policzkowego rowka. Parząc się, wykonują ampleksus pachowy, unosząc się w wodzie deszczowej w sadzawkach.

Taksonomia i systematyka

Nazwa naukowa wywodzi się z sanskrytu od słowa nasika (nos), odnoszącego się do spiczastego pyska. Batrachus po grecku to żaba, a Sahyadri to miejscowa nazwa łańcucha górskiego, gdzie ten gatunek został znaleziony – Ghatów Zachodnich.

Żaba jest żywą skamieniałością i początkowo została przydzielony do nowej, swojej własnej rodziny, Nasikabatrachidae. Później została przydzielona do Sooglossidae, które były znajdowane na wyspach Seszele. Obecnie zaliczana jest ponownie do monotypowej rodziny Nasikabatrachidae.

Pochodzenie tego gatunku jest ściśle związane z Seszelami, ponieważ występowanie tej rodziny było udowodnione jedynie tam. Prawdopodobnie gatunek znalazł się na kontynencie afrykańskim przez dryf kontynentalny, który miał miejsce 100 milionów lat temu i rozłączył dawny obszar lądu, na który składały się dzisiejsze Seszele, Indie i Madagaskar.