Fakty o: Pyton tygrysi
Pyton tygrysi – gatunek węża z rodziny pytonów. Jeden z największych gatunków pytonów świata. Mniejszy jedynie od pytona siatkowego. Gatunek inwazyjny.
Podgatunki
Wyróżnia się dwa podgatunki pytona tygrysiego:
- Pyton tygrysi jasnoskóry (Python molurus molurus) – podgatunek nominalny
Zamieszkuje wschód Pakistanu, Indie, Nepal i Cejlon (Sri Lanka).
- Pyton tygrysi ciemnoskóry (Python molurus bivittatus)
Żyje w Birmie, na południu Chin, w Laosie, Malezji i Indonezji, a także na wyspach: Celebes, Jawa i Borneo. Podnoszony przez część autorów do rangi odrębnego gatunku Python bivittatus (tak np. Schleip i O’Shea, 2010)
Systematyka nie wyróżnia podgatunku P.m. pimbura – który oficjalnie zaliczany jest do P.m. molurus.
Wygląd
Ma silne i masywne ciało o obwodzie większym niż udo dorosłego mężczyzny. Dorosły osobnik potrafi stwarzać zagrożenie dla życia człowieka.
Ubarwienie formy nominalnej (wild type) węża stanowią jasno lub ciemnobrązowe, nieregularne duże plamy oddzielone od siebie cienkimi, jasnożółtymi pręgami. Plamy są jaśniejsze w części centralnej, ciemniejsze zaś przy krawędziach.
Istnieje szereg odmian barwnych jak np. albino, green, labirynth, granit, hypo, albino T+.
W zależności od podgatunku, osobnik nominalny może dorosnąć do 8 m (rekord 8,23 m 182,76 kg, i obwód 71,12 cm.) Osobniki hodowane w Polsce rzadko przekraczają 5 m (samice).
Długość życia
W niewoli żyje do około 25 lat (maksymalnie 37). Złe warunki środowiskowe, nieprawidłowe żywienie i przebyte choroby znacznie wpływają na skrócenie długości życia.
Pożywienie
Głównie ssaki – myszy, szczury, króliki, aż po mniejsze ssaki parzystokopytne (w naturze), ptaki. Generalnie zjada większość zwierząt, które uda mu się upolować. Na wolności atakuje także np. młode antylopy.
Ochrona
Gatunek chroniony międzynarodową konwencją CITES oraz odpowiednimi przepisami Unii Europejskiej. Zgodnie z ustawą o ochronie przyrody wymaga rejestracji.
Mjanmę (Birmę)