Szczekuszkowate

Piki to urocze, małe ssaki, które zamieszkują górskie tereny Azji i Ameryki Północnej. Z ich krótkimi nogami, okrągłymi ciałami i brakiem widocznego ogona, przypominają nieco małe króliki. Te stworzenia mają szczególne upodobanie do skalistych zboczy, gdzie chętnie zjadają rośliny, takie jak trawy i kwiaty. Są również bardzo zaradne - magazynują jedzenie na zimę, aby nie być głodnymi, gdy nastaną mrozy.

Ludzie często nazywają piki "gwizdającymi zającami" z powodu ich wysokich, alarmujących dźwięków. Nazwa "pika" pochodzi od tunguskiego słowa "piika", natomiast ich naukowa nazwa, "Ochotona", wywodzi się od mongolskiego słowa "ogdoi".

Piki, jako roślinożercy, mają dietę składającą się z różnych gatunków roślin. Mają one unikalny sposób maksymalizowania wartości odżywczych swojego pożywienia, produkując dwa rodzaje ekskrementów. W kwestii życia rodzinnego, piki mają małe mioty, a okres ciąży trwa u nich około 25-30 dni. Są najbardziej aktywne w ciągu dnia lub o zmierzchu i, co ciekawe, nie hibernują. Zamiast tego, zbierają jedzenie w stosy siana, aby przetrwać zimę.

Komunikacja jest kluczowa dla pik. Używają różnych dźwięków, aby ostrzegać przed drapieżnikami, bronić swojego terytorium i przyciągać partnerów. Na wolności piki mogą żyć nawet do około siedmiu lat. Istnieje 30 uznanych gatunków pik, z których każdy charakteryzuje się unikalnym zachowaniem i preferencjami dotyczącymi siedliska. Skamieniałości ujawniły nawet wymarłe gatunki pik w różnych częściach świata.

Piki mają bogatą historię ewolucyjną. Pojawiły się po raz pierwszy w Azji w późnym eocenie i stopniowo rozprzestrzeniły się na inne kontynenty. Ich różnorodność osiągnęła szczyt we wczesnym do środkowego miocenu, jednak niektóre gatunki wyginęły w wyniku zmieniającego się środowiska, szczególnie z rozprzestrzenianiem się roślin C4 i globalnym ochłodzeniem klimatu.